Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marta Waksmundzka - Karasińska, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. na rozprawie sprawy z wniosku W. G. o wymierzenie grzywny Prezydentowi W. za nieprzekazanie w terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy p o s t a n a w i a 1) wymierzyć Prezydentowi W. grzywnę w wysokości 300 zł (słownie: trzysta złotych), 2) zasądzić na rzecz W. G. od Prezydenta W. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W. G. (dalej zwany Skarżącym) 29 września 2015 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270) Prezydentowi W. grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi na bezczynność, odpowiedzi na skargę oraz akt sprawy.
W uzasadnieniu podkreślił, że mimo upływu terminu określonego w art. 54 § 2 p.p.s.a. organ nie przekazał skargi na bezczynność Prezydenta W. sądowi, co uniemożliwia rozpoznanie sprawy.
Do skargi załączył kserokopię skargi na bezczynność Prezydenta W. z datą wpływu do organu - 7 sierpnia 2015 r.
W piśmie z 20 października 2015 r. Burmistrz [...] wniósł o oddalenie wniosku o wymierzenie grzywny.
Podkreślił, że z uwagi na zmiany organizacyjne w Urzędzie [...] przedmiotowa skarga przekazana została do wydziału merytorycznego dopiero 14 października 2014 r. i niezwłocznie została rozpatrzona i przekazana do Biura Podatków i Egzekucji W..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 j.t., dalej zwana jako "p.p.s.a.") organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W razie niezastosowania się do tego obowiązku, sąd w oparciu o art. 55 § 1 p.p.s.a. sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
Z powołanego wyżej art. 55 § 1 p.p.s.a. wynika, iż wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny jest niewypełnienie przez organ obowiązków określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. To, jakie przyczyny spowodowały nieprzekazanie skargi sądowi, pozostaje bez znaczenia w sprawie samego wymierzenia grzywny, a może mieć jedynie wpływ na jej wysokość (por. postanowienie NSA z 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OZ 232/13, LEX nr 1309900).
Sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny oznacza, że Sąd podejmując rozstrzygnięcie w takiej sprawie powinien wziąć pod uwagę wszystkie jej okoliczności, a więc m.in. przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., a także okoliczność, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny, organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu. Uwzględnienie wniosku w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. nakazuje bowiem przyjąć, że grzywna, o jakiej mowa w tym przepisie, ma charakter mieszany tj. dyscyplinująco - restrykcyjny (por. postanowienie NSA z dnia 5 lipca 2006 r. sygn. akt II OSK 1024/06, publ. ONSAiWSA/6/2006/156).