Wniosek w przedmiocie wymierzenia grzywny w trybie art. 55 § 1 u.p.p.s.a.
Sentencja

Referendarz Sądowy Marcin Piłaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie z wniosku E.D. na decyzję Prezydenta [...] W. w przedmiocie wymierzenia grzywny w trybie art. 55 § 1 u.p.p.s.a. p o s t a n a w i a 1. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi i opłaty kancelaryjnej 2. odmówić skarżącemu przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej u.p.p.s.a, stronie może być przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 § 3 u.p.p.s.a.) i następuje wtedy, kiedy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów utrzymania bez uszczerbku utrzymania dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a.). Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od opłat sądowych, czyli wpisu i opłaty kancelaryjnej oraz zwrot wydatków i ustanowienie pełnomocnika z urzędu (art. 245 § 2 u.p.p.s.a.). Jeżeli skarżący zamierza skorzystać z instytucji prawa pomocy powinien uprawdopodobnić okoliczności, od zaistnienia których zależy możliwość skorzystania przez Sąd z tej instytucji, natomiast Sąd jest zobowiązany do analizy przedstawionych materiałów, także z uwzględnieniem zasad logicznego myślenia, a przede wszystkim - doświadczenia życiowego.

2. Wnioskiem zawartym w treści formularza PPF z 9 lutego 2009 r., E. D. - dalej jako skarżący - zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu (radcy prawnego). W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych, ponieważ nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego - swojego i rodziny. Wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną T., a utrzymują się z jej zasiłku chorobowego w wysokości 725,- zł miesięcznie netto. Skarżący poinformował, ze miesięcznie ponosi wydatki z tytułu czynszu 223zł, prądu - 100,- zł, gazu - 50,- zł; opału - 150 zł oraz leków - ok. 50 - 100,- zł. Jest zadłużony z tytułu czynszu (kapitał 9054,70,- zł, odsetki - 6188,30 zł).

3. Referendarz sądowy zauważa, że w postępowaniu z wniosku o przyznanie prawa pomocy na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania przesłanek wynikających z przepisu, tj. art. 246 p.p.s.a. (np. w sprawie o sygn. akt postanowienie z 10 stycznia 2008 r. sygn. I FZ 597/07, postanowieni z 16 stycznia 2008 r. sygn. I FZ 515/07, postanowienie z 21 lutego 2008 r. sygn. I FZ 31/08, postanowienie z 9 kwietnia 2008 r. sygn. I FZ 131/08). Referendarz dał wiarę skarżącemu, co do jego twierdzeń o źródłach utrzymania i ich wysokości. Zestawienie najniższych nawet wydatków na koszty postępowania z wysokością dochodów skarżącego i jego rodziny oraz z wysokością wydatków, które ponosi na swoje utrzymanie, prowadzi do wniosku, że poniesienie wymagalnych kosztów sądowych mogłoby być przyczyną uszczerbku jego koniecznego utrzymania.

Co do przyznania stronie pełnomocnika referendarz sądowy zauważa, że ustanowienie radcy prawnego w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji możliwe jest jedynie w wyjątkowych sytuacjach, których skarżący nie oznaczył w złożonym wniosku. Z uwagi na treść art. 134 i art. 140 § 1 u.p.p.s.a. nie jest uzasadniona obawa skarżącego, domniemana przez referendarza sądowego, że bez udziału profesjonalnego pełnomocnika nie będzie w stanie prawidłowo bronić swojego interesu w postępowaniu. Stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego, obecnej przy ogłoszeniu wyroku, przewodniczący udzieli wskazówek, co do sposobu i terminów wniesienia środka odwoławczego (sygn. postanowienia z 27 maja 2008 r. sygn. I FZ 154/08). Skarżący może też, o czym zostanie odrębnie poinformowany w wezwaniu na rozprawę, złożyć wniosek o pisemne uzasadnienie wyroku - w razie oddalenia skargi. Od opłat w tym zakresie został skarżący zwolniony już w tym postanowieniu. Nadto Sąd orzeka, na podstawie akt sprawy, nie jest związany zarzutami i powołaną podstawą prawną oraz nie może wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego (art. 134 § 1 i § 2 u.p.p.s.a.). Zdaniem referendarza sądowego, na tym etapie postępowania nie ma procesowej konieczności powołania pełnomocnika - tak z uwagi na sposób działania Sądu Administracyjnego, jak brak przymusu adwokackiego i brak konieczności posiadania szczególnych uprawnień przy wykonywaniu czynności procesowych (sygn. akt postanowienia z 24 czerwca 2008 r. sygn. I FZ 240/08). Z czynnościami tymi skarżący - jak wynika z treści nadsyłanych pism - doskonale daje sobie radę, ponieważ w sposób jasny i przejrzysty formułuje oczekiwania i żądania, a te elementy, przy kryterium kontroli legalności c a ł e j sprawy, którą pełni Sąd Administracyjny - wystarczają. Orzeczenie o prawie do pełnomocnika nie pozbawia skarżącego do wystąpienia z kolejnym wnioskiem, kiedy udział pełnomocnika w sprawie będzie obowiązkowy, o czym zostanie poinformowany.

6. Z tych powodów referendarz sądowy, uznał, na podstawie art.243 § 1, art. 245 § 1, § 2 i § 3 oraz art. 246 § 1 pkt 1 i 2 u.p.p.s.a., jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta