Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym, w sprawie z wniosku A. L. o wymierzenie grzywny Wojewodzie D. w przedmiocie nieprzekazania skargi postanawia: I. wymierzyć Wojewodzie D. grzywnę w kwocie 100 zł (słownie: sto) złotych; II. zasądzić od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Pismem z [...] stycznia 2020 r. A. L. (skarżąca), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła za pośrednictwem Wojewody D. skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę. Skarga została nadana za pośrednictwem ePUAP, skuteczne doręczenie organowi nastąpiło w dniu nadania (k.14 akt sądowych).
Pismem, które wpłynęło do Sądu [...] marca 2020 r., skarżąca wniosła o wymierzenie Wojewodzie D. grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi na przewlekłość postępowania, przyznanie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, wydanie postanowienia na posiedzeniu niejawnym.
W uzasadnieniu wniosku podała, że do dnia jego złożenia, skarga nie wpłynęła do Sądu, a o fakcie braku przekazania skargi przez Wojewodę dowiedziała się za pośrednictwem Wydziału Informacji Sądowej.
W odpowiedzi na wniosek Wojewoda pismem z [...] czerwca 2020 r. (data wpływu do Sądu) wniósł o jego oddalenie wskazując, że nieprzekazanie skargi do Sądu wynikało z błędów natury technicznej. Podkreślił również, że [...] maja 2020 r. przekazał do WSA we Wrocławiu skargę w wersji elektronicznej.
Z informacji znanych Sądowi z urzędu wynika, że ww. skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania, wpłynęła do Sądu [...] czerwca 2020 r. Do pisma z dnia [...] maja 2020 r. nie dołączone zostały żadne załączniki (k. 18-k.21 akt).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o ukaranie organu grzywną jest zasadny.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Jego kontrola ogranicza się więc do zbadania, czy organy administracji w toku rozpoznania sprawy nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., p.p.s.a.) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ ten przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania (art. 54 § 2 ustawy). Stosownie zaś do art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy.
Podkreślić należy, że celem grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., jest nie tylko pełnienie funkcji dyscyplinującej (mającej na celu doprowadzenie do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku procesowego, o czym organ powinien pamiętać), ale również funkcji represyjnej. Ta druga funkcja służy bowiem ochronie wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki. Poza tym grzywna ta pełni również funkcję prewencyjną, albowiem ukaranie nią służy także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy. W wymiarze indywidualnym ukarany organ będzie wszak chciał uniknąć powtórzenia takiej sytuacji, choćby z uwagi na związane z tym uszczuplenie środków finansowych (por. uchwała 7 sędziów NSA z 3.11.2009 r. sygn. akt II GPS 3/09, ONSAiWSA 2010/1/2, post. NSA z 11.05.2012 r. sygn. akt I OZ 328/12, Lex nr 1164456).