Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anetta Chołuj po rozpoznaniu w dniu 2 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale III sprawy z wniosku R. N. o wymierzenie grzywny Wojewodzie D. w przedmiocie nieprzekazania skargi w terminie, postanawia: wymierzyć Wojewodzie D. grzywnę w kwocie 1.000 zł (słownie: tysiąc złotych);
W dniu [...] maja 2018 r. pełnomocnik skarżącego złożył skargę - za pośrednictwem Wojewody D. w W. - na bezczynność organu w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy. W dniu [...] listopada 2018 r. skarga została przez organ (wraz z odpowiedzią na skargę) przekazana do WSA we Wrocławiu.
Skarga zawisła przed tutejszym Sądem pod sygnaturą III SAB/Wr 193/18. W piśmie z dnia [...] grudnia 2018 r. (znajdującym się aktach sądowych w sprawie o ww. sygnaturze) organ wskazał, że "na podstawie Elektronicznego Systemu Zarządzania Dokumentacją ustalono, że skarga wpłynęła do organu w dniu [...] maja 2018 r." Organ przyznał nadto, że nie dysponuje oryginałem skargi (przesłał do Sądu jej wydrukowaną z systemu kopię) z powodu jego zagubienia.
W dniu [...] października 2018 r., skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika - wywiódł do tutejszego Sądu - wniosek o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi w terminie.
W odpowiedzi na wniosek organ wskazał, że skarga została przekazana do WSA we Wrocławiu w dniu [...] listopada 2018 r. z opóźnieniem, które wynikało z reorganizacji Wydziału Spraw Obywatelskich i Cudzoziemców tut. Urzędu oraz bardzo trudnej sytuacji w Urzędzie związanej z intensywną fluktuacją pracowników, a także dużą ilością wniosków jakie wpływają do organu. Organ przyznał nadto, że opóźnienie w przesłaniu złożonej przez stronę skargi wynikało z niemożliwości odnalezienia wniesionej skargi".
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Wniosek o ukaranie organu grzywną jest zasadny.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Jego kontrola ogranicza się więc do zbadania, czy organy administracji w toku rozpoznania sprawy nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Stosownie do treści art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ ten przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania (art. 54 § 2 ustawy). Stosownie zaś do art. 55 § 1 p.p.s.a., w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy.
Podkreślić należy, że celem grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a., jest nie tylko pełnienie funkcji dyscyplinującej (mającej na celu doprowadzenie do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku procesowego, o czym organ winien pamiętać), ale również funkcji represyjnej. Ta druga funkcja służy bowiem ochronie wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki. Poza tym grzywna ta pełni również funkcję prewencyjną, albowiem ukaranie nią służy także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy. W wymiarze indywidualnym ukarany organ będzie wszak chciał uniknąć powtórzenia takiej sytuacji, choćby z uwagi na związane z tym uszczuplenie środków finansowych (por. uchwała 7 sędziów NSA z 3.11.2009 r. sygn. akt II GPS 3/09, ONSAiWSA 2010/1/2, post. NSA z 11.05.2012 r. sygn. akt I OZ 328/12, Lex nr 1164456).