Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie pomocy pieniężnej na zagospodarowanie postanawia: odrzucić wniosek skarżącej M. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Skarżąca M. P., na skutek złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie o sygn. akt III SA/Gd 289/19 w przedmiocie pomocy pieniężnej na zagospodarowanie, zarządzeniem referendarza z dnia 3 czerwca 2019 r. (doręczonym skarżącej w dniu 10 czerwca 2019 r. ) została poinformowana, że wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu PPF. Skarżącej wraz z pouczeniem druk taki został przesłany celem wypełnienia i złożenia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Zarządzeniem z dnia 5 lipca 2019 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawił wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Referendarz sądowy wskazał, że stosownie do art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania. Termin do złożenia wypełnionego formularza PPF upłynął bezskutecznie w dniu 17 czerwca 2019 r.
Powyższe zarządzenie doręczono skarżącej w dniu 10 lipca 2019 r.
W dniu 12 lipca 2019 r. ( data stempla pocztowego) skarżąca wniosła sprzeciw od powyższego zarządzenia referendarza sądowego. Podała, że nie dochowała terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie wniosku na formularzu PPF z powodu niepełnej znajomości niuansów procedury sądowej i przekonania , że wniosek może być złożony w dowolnej formie. W związku z powyższym wniosła o zrozumienie i akceptację sprzeciwu. Do sprzeciwu dołączyła wypełniony druk PPF.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Na podstawie treści wniesionego sprzeciwu uznać należy, że skarżąca , która nie złożyła w zakreślonym terminie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych na urzędowym druku - w sprzeciwie zawarła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych ( przyznanie prawa pomocy). Zauważyć też należy, że skarżąca - zgodnie z art. 87 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej w skrócie "p.p.s.a.")- dokonała czynności, której nie dokonała w terminie, czyli złożyła wniosek na formularzu PPF.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Zgodnie natomiast z art. 86 § 2 p.p.s.a. przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne , jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.
Wniosek skarżącej o przywrócenie terminu nie może być uwzględniony.
W niniejszej sprawie uchybienie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy ujemnych dla skarżącej skutków nie może powodować, bowiem skarżąca , wnosząca skargę w sprawie z zakresu pomocy i opieki społecznej ( symbol 6324) , nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych ( art. 239 § 1 pkt 1 lit a p.p.s.a.). Skarżąca nie była wzywana do uiszczania jakichkolwiek kosztów, a jej skarga została rozpoznana wyrokiem z dnia 4 lipca 2019 r.
Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 88 p.p.s.a., który stanowi, że spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym, wniosek skarżącej odrzucił.