Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędzia SO (del.) Asesor WSA Protokolant Zbigniew Ślusarczyk Maria Matyja Katarzyna Matczak (spr.) Grzegorz Klimek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2004 r. sprawy ze skargi A. i R. P. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę postanawia : I umorzyć postępowanie sądowe, II zwrócić skarżącemu wpis od skargi w kwocie 10 zł (dziesięć).
Decyzją Nr "[...]" z dnia 5 marca 2002r. Starosta O., działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. l, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2000r., Nr 106, póz. 1126, ze zm), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, zatwierdził projekt budowlany oraz wydał pozwolenie na budowę J. J. nadbudowy istniejącej piwnicy przy budynku mieszkalno - usługowym, z przeznaczeniem na pomieszczenia mieszkalne, w O. przy ul. "[...]" na działce nr 1435.
Decyzją Wojewody z dnia 29 sierpnia 2002r. Nr "[...]", po rozpatrzeniu odwołania A. i R. P. oraz A. i J. S., utrzymano w mocy decyzję Starosty O. z dnia 5 marca 2002r. W motywach decyzji organ odwoławczy powołał się na prawidłowo poczynione w sprawie ustalenia co do lokalizacji nadbudowy oraz podstawy prawnej rozstrzygnięcia. Poza tym wyjaśniono, że minimalne pole widzenia z okna przysłanianego budynku winno wynosić 60 stopni zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 1999r. Nr 15, póz. 140 , ze zm), natomiast w przypadku nadbudowy piwnicy pole widzenia z okna sąsiada wyniesie ponad 90 stopni, jak również zachowane zostaną wymagane cytowanym rozporządzeniem odległości od sąsiedniej nieruchomości.
W skardze wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący A. i R. P. wskazali, iż przedmiotowa decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa w oparciu o błędny materiał dowodowy, wobec czego wnoszą o jej uchylenie w całości. Zarzucili, iż część rysunkowa projektu winna być sporządzona w mniejszej skali, która umożliwiłaby im dokonanie oceny co do rozmiarów planowanej nadbudowy. Poza tym wskazali na przybliżenie obiektu do granicy ich działki, co spowoduje znaczne ograniczenie w jej zagospodarowaniu.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda podtrzymał dotychczas zajmowane stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.
W dniu 8 marca 2004r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynęło pismo skarżących A. i R. P., w którym oświadczyli, iż cofają przedmiotową skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje: Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 póz. 1270) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia praw lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Skarżący skutecznie cofnęli skargę. Sąd nie stwierdził zaś, aby zachodziły przesłanki do uznania, iż cofnięcie skargi w niniejszej sprawie jest niedopuszczalne. Wobec powyższego na podstawie art. 161 § l pkt l powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu orzeczono w oparciu o art. 97 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę -Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, póz. 1271, ze zm) w związku z art. 46 § 2 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, póz. 368, ze zm).