Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu [...] wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, wniesiona za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., skarga J.D. na decyzję tego organu z dnia [...] Nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję wydaną przez działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta G. Zastępcę Kierownika Działu Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...] Nr [...], na podstawie której przyznano skarżącemu zasiłek celowy w formie świadczenia pieniężnego w kwocie [...] zł na zakup posiłku lub żywności z możliwością realizacji świadczenia od dnia [...], przy czym organ pierwszej instancji nadał jej rygor natychmiastowej wykonalności.
W dniu [...] wpłynął do tutejszego Sądu, sporządzony przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w G. odpis skrócony aktu zgonu nr [...], z treści którego wynika iż skarżący J.D. zmarł w dniu [...] w G.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik postępowania. Zakresem pojęcia "prawa i obowiązki ściśle związane z osobą zmarłego" objęte są takie prawa i obowiązki, które odnoszą się do określonych interesów konkretnej osoby ze względu na jej indywidualną sytuację, zatem te, które nie przechodzą na następców prawnych, bowiem są związane wyłącznie z określoną osobą. Takie rozumienie tego pojęcia koreluje z brzmieniem art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą nie należą do spadku. Zgodnie z regulacją zawartą w tym kodeksie, w skład masy spadkowej wchodzą natomiast prawa i obowiązki majątkowe (art. 922 § 1 k.c.). Należy jednak podkreślić, iż dziedziczeniu podlegają tylko prawa i obowiązki majątkowe o charakterze cywilnoprawnym, a więc wszelkie prawa i obowiązki będące elementami stosunków cywilnoprawnych. Wobec tego nie wchodzą do spadku prawa i obowiązki wynikające z innych stosunków prawnych, w tym stosunków administracyjnoprawnych (por. "Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga czwarta. Spadki" Elżbieta Skowrońska-Bocian, Wyd. LexisNexis 2004 r., str. 10). Do spadku nie należą zatem majątkowe prawa i obowiązki o charakterze publicznoprawnym, wynikające z przepisów należących do innych działów prawa (prawa administracyjnego, prawa finansowego), także wówczas, gdy skutki prawne śmierci osoby fizycznej są oceniane stosownie do przepisów kodeksu cywilnego regulujących spadkobranie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2004 r., sygn. IV CK 215/03, Lex nr 152889).
Bez wątpienia w niniejszej sprawie przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego. Dotyczy on bowiem przyznawanego na mocy art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.) świadczenia w formie zasiłku celowego, którego beneficjentem była osoba samotnie gospodarująca. Jednocześnie wskazać należy, iż wynik tego postępowania nie dotyczy interesu prawnego innych osób oraz, że osoby takie nie zgłosiły udziału w sprawie.
W tej sytuacji na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 p.p.s.a. należało umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.