Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński, , po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: nakazać wypłacić z sum budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na rzecz adwokata M. W. kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu w zakresie przyznanego prawa pomocy.
Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...], wydaną w przedmiocie zasiłku stałego.
Następnie, to jest w dniu [...] października 2012 r., adwokat M. W., będący pełnomocnikiem procesowym skarżącego ustanowionym w zakresie prawa pomocy, przyznanego mu mocą postanowienia Sądu z dnia 30 sierpnia 2012 r. nadesłał opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od zapadłego w sprawie orzeczenia, w której wywiódł, że wyrok ten nie narusza, w jego ocenie, prawa materialnego ani przepisów postępowania. Równocześnie wyżej wymieniony pełnomocnik nadesłał odrębne pismo procesowe datowane na [...] października 2012 r., w którym wniósł o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że nie zostały one pokryte w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.
Artykuł 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) stanowi, że pełnomocnik procesowy wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszym przypadku kwestie związane z rzeczonymi należnościami reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Stosownie zatem do treści §19 przywołanego rozporządzenia koszty ponoszone w przedmiotowym zakresie przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% określonych w nim stawek minimalnych oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Zgodnie przy tym z §2 ust. 1 wskazanej regulacji, sąd zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, bierze pod uwagę niezbędny nakład jego pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia.
Odnosząc się do żądania zgłoszonego przez adwokata M. W. trzeba podnieść, że jego wniosek należało rozpoznać w kontekście §18 ust. 1 pkt 2 lit. b) cytowanego rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. W myśl tego unormowania stawka minimalna wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej ustalona została jako 50% stawki minimalnej w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, lub - w sytuacji gdy nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% wskazanej stawki.
Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł wobec wnioskującego adwokata o przyznaniu kosztów zastępstwa prawnego wykonanego w ramach prawa pomocy, w kwocie 221,40 zł, na co składa się należne wynagrodzenie w wysokości 180 zł (75% stawki minimalnej, która w niniejszej sprawie wynosi 240 zł - §18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r.), podwyższone - stosownie do §2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 41,40 zł.