Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego w kwestii wniosku skarżącego z dnia 5 grudnia 2016 r. o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Michalika oraz sędzi WSA Beaty Kalagi-Gajewskiej p o s t a n a w i a: odrzucić wniosek.
M.D. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego.
Na rozprawie w dniu 5 grudnia 2016 r. odczytano pismo skarżącego z dnia
5 grudnia 2016 r. zawierające wypowiedzenie pełnomocnictwa radcy prawnemu B. B. ustanowionemu jako pełnomocnik z urzędu. Na pytanie Sądu skarżący oświadcza, że podtrzymuje powyższy wniosek. Skarżący został pouczony, że wypowiedzenie pełnomocnictwa należy kierować do Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Po powyższym pouczeniu skarżący złożył w trakcie rozprawy wniosek o wyłączenie Przewodniczącego składu orzekającego w osobie Sędziego NSA Tadeusza Michalika oraz sędziego sprawozdawcy w osobie Sędzi WSA Beaty Kalagi-Gajewskiej. Skarżący powyższy wniosek uzasadnił tym, że ww. Sędziowie uczestniczyli w orzekaniu o zasiłek stały w sprawach o innych sygnaturach. Jedna ze spraw dotyczy postępowania nadzwyczajnego, a druga zwyczajnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Wniosek podlegał odrzuceniu, jako że był to ponowny wniosek i został oparty na tych samych podstawach.
Instytucja wyłączenia sędziego ma na celu zagwarantowanie bezstronności przy orzekaniu w danej sprawie, to znaczy ma zapewnić, aby na treść rozstrzygnięcia nie miały wpływu osobiste zapatrywania i uprzedzenia osoby biorącej udział w jego podjęciu.
Zgodnie z art. 18 i art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - zwanej dalej "P.p.s.a.") wyłączenie sędziego od orzekania w sprawie sądowoadministracyjnej może nastąpić z mocy samej ustawy, bądź też na wniosek strony. Przyczyny wyłączenia z mocy ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 § 1 P.p.s.a., stosownie do którego sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
6a) dotyczących skargi na decyzję lub postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty wydanych w postępowaniu administracyjnym nadzwyczajnym, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu sądowo-administracyjnym dotyczącym kontroli legalności decyzji albo postanowienia wydanych w postępowaniu administracyjnym zwyczajnym, brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;