Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, , , po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi K. G. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu
Postanowieniem z dnia 6 listopada 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach przyznał M. D. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
Na tej podstawie Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w K. poinformował o wyznaczeniu dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokata K. G.
Na rozprawie w dniu 21 stycznia 2015r. pełnomocnik podtrzymał skargę oraz wniósł o przyznanie zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Jednocześnie oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 21 stycznia 2015r. sygn. akt IV SA/Gl 1135/14 nie orzekł o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 P.p.s.a. w związku z faktycznym udzielaniem pomocy prawnej.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. z 2013r., poz. 461), zwane dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 19 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynoszą 240 zł.
Mając na uwadze powyższe uregulowania Sąd przyznał adwokatowi K. G. za reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji wynagrodzenie w wysokości 240 zł, a więc w stawce minimalnej, którą zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia należało powiększyć o 23 % podatku VAT.
W tym stanie rzeczy, należało orzec jak w sentencji postanowienia.