Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Siudyka po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zwrotu zasiłku dla bezrobotnych w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.
W piśmie z dnia 28 listopada 2014 r. A.W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r. nr [...], orzekającą o zwrocie nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych za okres od 28 lutego 2014 r. do 31 marca 2014 r. w kwocie 802,00 zł.
W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem skarżącego nawet zwrot tak niewielkiej kwoty jaką jest suma 802,00 zł będzie stanowił dla budżetu jego rodziny znaczne obciążenie. Jednocześnie A.W. wskazał, że jego dwóch pełnoletnich synów studiuje w trybie dziennym, co powoduje, iż praktycznie cały dochód rodziny przeznaczany jest na pokrycie kosztów ich edukacji.
W wykonaniu zarządzenia Sędziego sprawozdawcy z dnia 28 stycznia 2015 r. wezwano skarżącego do uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, jeżeli powyższa decyzja nie zostanie wstrzymana, w szczególności poprzez wskazanie i udokumentowanie dochodów skarżącego i jego rodziny oraz posiadanych zasobów pieniężnych a także kosztów bieżącego utrzymania m.in. wydatków związanych z zamieszkiwanym lokalem, wyżywieniem, zakupem środków czystości i ubrań oraz kosztów związanych z edukacją synów.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący nadesłał potwierdzenia bankowych przelewów obrazujących miesięczne koszty ponoszone przez niego w tym: czynsz za mieszkanie syna P. 600,00 zł, opłata za zakwaterowanie syna M. w domu studenckim 370,00 zł, spłata kart kredytowych 270,00 zł, spłata kredytów 556,99 zł, abonament za telefon syna M. 49,00 zł, opłata za energię elektryczną 121,08 zł, opłata za telewizję i internet 99,00 zł, abonament za telefon skarżącego i jego żony 100,15 zł, czynsz za mieszkanie 627,24 zł. Jednocześnie skarżący przedłożył dokumenty wskazujące, że pensja jego żony wynosi 1.485,26 zł natomiast jego wynagrodzenie to kwota 2.289,00 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., stanowi, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a., gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Zgodnie z przedstawioną regulacją prawną wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest instytucją o charakterze wyjątkowym, stanowiącą odstępstwo od ogólnej reguły, zgodnie z którą wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Jednocześnie wydanie postanowienia oczekiwanego przez stronę zależy od uznania sądu. Zatem nawet jeśli strona przedstawi okoliczności, które w jej ocenie przemawiają za zastosowaniem ochrony tymczasowej, sąd nie jest zobowiązany do wydania żądanego orzeczenia.