Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia umorzyć postępowanie sądowe
Z. R. pismem z dnia [...] r. za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję tegoż organu z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego, domagając się jej uchylenia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. pismem z dnia [...] roku przekazało do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach odpowiedź na skargę i wniosło o jej oddalenie.
Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach postanowieniem z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt IV SO/Gl 3/10 przyznał Z. R. pomoc prawną w postaci ustanowienia adwokata. Mocą decyzji Okręgowej Rady Adwokackiej w K. wyznaczony został pełnomocnik z urzędu w osobie adwokata T.D. Wyżej wymieniony adwokat pismem z dnia [...] r. skierowanym do tutejszego Sądu przekazał oświadczenie Z. R., z którego wynika, że cofa on wniesioną skargą. We wskazanym piśmie pełnomocnik skarżącego wystąpił o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270) sąd administracyjny wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Po myśli art. 60 wyżej wymienionej ustawy skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie takie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy decyzji dotkniętej wadą nieważności.
W rozpatrywanej sprawie wyczerpane zostały przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania przewidziane przytoczonym powyżej przepisem, gdyż
Sygn. akt IV SA/Gl 152/10
Z. R. w sposób skuteczny cofnął skargę. Przeprowadzona analiza cofnięcia skargi pozwoliła stwierdzić, że cofnięcie to nie zmierza do obejścia prawa, jak również nie prowadzi do utrzymania w mocy rozstrzygnięcia dotkniętego wadą nieważności.
Mając zatem na uwadze powyższe ustalenia należało stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt. 1 wyżej wymienionej ustawy postanowić jak w sentencji.