Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, , , po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy odstąpienia od naliczania opłat za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej w kwestii wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. adw. W.G. reprezentujący S.W. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...]r. nr [...] na podstawie której odmówiono odstąpienia od naliczania opłaty za pobyt dziecka M.J. w pieczy zastępczej za okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Uzasadniając zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organu I i II instancji pełnomocnik skarżącego wskazał, że skarżący i jego żona znajdują się w trudnej sytuacji materialnej są osobami niepełnosprawnymi, mają problemy zdrowotne. Zdaniem pełnomocnika z uwagi na sytuację materialną i osobistą skarżącego zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, jak również spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania zaskarżonych decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.", sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W tym miejscu zaznaczyć należy, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji stanowi odstępstwo od wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a. zasady, że wniesienie skargi nie wstrzymuje jej wykonania.
Nie mniej jednak wstrzymanie wykonania dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy zaskarżony akt wywołuje skutki materialnoprawne, przez co należy rozumieć szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.
Wskazać należy, że co do zasady z przymiotu wykonalności nie korzystają wszelkie akty administracyjne odmowne oraz te spośród konstytutywnych aktów uprawniających, które dla spowodowania stanu prawnego lub faktycznego w nich określonego nie wymagają żadnych działań ze strony podmiotów uprawnionych. Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy zatem aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (zob. T. Woś, Postępowanie sądowo-administracyjne, wyd. PWN, Warszawa 1996, s. 147; postanowienie NSA z dnia 15 maja 2014 r. o sygn. akt II OZ 471/14 publ. Lex 1467735).
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję organu pierwszej instancji o odmowie naliczania opłaty za pobyt dziecka M.J. w pieczy zastępczej.
W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że zaskarżona decyzja nie nadaje się do wykonania i nie wywiera żadnych skutków materialnoprawnych.
Jednocześnie analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Tym samym uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Stanowisko to znajduje potwierdzenie między innymi w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 października 2014 r., II OZ 1013/14 (dostępnym w internetowej Bazie Orzeczeń NSA), w którym stwierdzono, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji i podanie konkretnych faktów uniemożliwia jego merytoryczną ocenę, bowiem to na stronie ciąży obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności stanowiących podstawę wniosku.
W ocenie Sądu wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie spełnia wskazanych wyżej wymogów.
W tym stanie rzeczy, Sąd, na podstawie 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.