Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Stanisław Nitecki po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.L. na postanowienia Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K.: z dnia [...] r., Nr [...], z dnia [...]r., Nr [...], z dnia [...]r., Nr [...], z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej, w kwestii wniosku skarżącego o wyłączenie sędziego NSA Wiesława Morysa, sędziego WSA Beaty Kalagi-Gajewskiej i sędziego WSA Małgorzaty Walentek postanawia: oddalić wniosek;
Wyrokiem z dnia 20 maja 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: sędzia NSA Wiesław Morys, sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska i sędzia WSA Małgorzata Walentek, uchylił zaskarżone postanowienia Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. oraz poprzedzające je postanowienia wydane przez organ pierwszej instancji.
Następnie, to jest w dniu [...] r., L.L. złożył do Sądu pismo procesowe datowane na [...] r., w którym zawarł wniosek o wyłączenie wszystkich trzech sędziów, którzy brali udział w wydaniu wspomnianego wyżej orzeczenia. W motywach swego żądania skarżący zarzucił składowi orzekającemu, że rozstrzygnął on "w sposób niesprawiedliwy i niezgodnie z wymaganą powinnością zawodową, sprzecznie z wymaganą etyką", czego przejawem było celowe nieprawidłowe określenie w wyroku przedmiotu zaskarżenia. Sąd przyjął bowiem, że skarga dotyczyła trzech postanowień wydanych w przedmiocie choroby zawodowej, podczas gdy jego zdaniem skarga ta "nie wynikała z zaskarżanego to z przedmiotu - wynikającego z postępowania administracyjnego prowadzonego w PWIS w K. zakresie stwierdzania choroby zawodowej o sygn. akt [...] lecz z postępowania w tym to organie administracji państwowej w sprawie urzędowej Sądu Pracy o sygn. akt [...] Sądu Rejonowego w T., którą to przekazano temu to organowi właściwemu - tj. Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu w T.".
W oświadczeniach złożonych w związku z wnioskiem skarżącego sędziowie: Wiesław Morys, Beata Kalaga-Gajewska oraz Małgorzata Walentek podali, iż w przypadku każdego z nich brak jest podstaw do wyłączenia od rozpoznawania sprawy z mocy art. 18 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz, że nie zachodzą przyczyny wyłączenia, o których mowa w art. 19 tej ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.
Na wstępie rozważań dotyczących zasadności złożonego przez stronę wniosku, celowym jest odwołanie się do samej instytucji wyłączenia sędziego, zawartej w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a.
Zgodnie zatem z art. 19 tej ustawy, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18 rzeczonego aktu, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Wskazany przepis, w odróżnieniu od art. 18 zawierającego katalog przyczyn powodujących wyłączenie sędziego z mocy samej ustawy, a zatem bezwzględne wyłączenie (co określane jest jako iudex inhabilis) reguluje kwestię wyłączenia sędziego z przyczyn innych niż wymienione w art. 18, a więc dotyczy względnych przesłanek wyłączenia sędziego (iudex suspectus). Podstawą wyłączenia sędziego na gruncie art. 19 ustawy są zarówno okoliczności wynikające ze stosunku osobistego pomiędzy sędzią, a jedną ze stron charakteryzujące się przede wszystkim istnieniem więzi emocjonalnej, której podstawą jest stosunek pokrewieństwa, przyjaźni, dłuższej znajomości, zależności służbowej, gospodarczej, społecznej jak również wszelkie obiektywnie zaistniałe okoliczności, mogące budzić wątpliwości co do bezstronności sędziego.
Odnosząc się do wniosku skarżącego o wyłączenie orzekających w sprawie sędziów, należy podnieść, że w świetle przywołanych wyżej przepisów prawa nie mógł on odnieść skutku. Przede wszystkim wskazać trzeba, iż niezadowolenie ze stanowiska zajętego przez nich w wydanym wyroku, w tym zarzuty dotyczące nieprawidłowości w ustaleniu przedmiotu zaskarżenia należało uznać za chybione.
Wniosek o wyłączenie sędziego uzasadniają bowiem jedynie okoliczności, które obiektywnie mogą wywołać wątpliwości co do jego bezstronności. Takie zaś przyczyny, zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie nie występują.
Mając na względzie zaprezentowane wyżej okoliczności faktyczne i prawne, Sąd działając na podstawie wskazanych wyżej przepisów i przy zastosowaniu art. 22 §1 i 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.