Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Taniewska - Banacka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Ł. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego adwokata R. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokatowi R. W. wynagrodzenie w kwocie 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) podatku VAT, płatne z budżetu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach).
Postanowieniem z dnia 28 listopada 2011 r. Wojewódzki Sądu Administracyjny w Gliwicach ustanowił dla J. Ł. fachowego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata z urzędu, celem dalszego poprowadzenia sprawy. Ustanowiony dla skarżącego pełnomocnik z urzędu adwokat R. W. w piśmie procesowym z dnia 22 grudnia 2011 r. wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jednocześnie oświadczając, że należność za pełnienie obowiązków pełnomocnika z urzędu nie jest regulowana w żadnym zakresie przez skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - zwana dalej p.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków. Zasady te zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), który to akt w § 2 ust. 2 przewiduje, że opłaty stanowiące podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego nie mogą być wyższe niż stawki minimalne, o których mowa w rozdziałach 3-5. Nadto, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje przez sąd podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Natomiast zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia wynagrodzenie minimalne adwokata występującego przed sądem administracyjnym w sprawie będącej przedmiotem niniejszego postępowania wynosi 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), co daje kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) wraz z należnym podatkiem VAT wnoszącym 23%.
W związku z powyższym działając na podstawie art. 250 p.p.s.a. w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) w zw. z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia przyznano pełnomocnikowi R. W. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenie w wysokości jak w sentencji.