Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego postanawia: odrzucić skargę
W dniu 3 marca 2010 r. J. C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. - skargę na decyzję tegoż organu wymienioną w sentencji postanowienia.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru dołączonego do akt sprawy wynika, że zaskarżona decyzja została odebrana przez dorosłego domownika - syna skarżącego A. C. w dniu 29 stycznia 2010 r. Mimo prawidłowego pouczenia o możliwości wniesienia skargi i terminie do jej wniesienia do sądu administracyjnego, skarga została wniesiona z uchybieniem terminu, który bezskutecznie minął w dniu 1 marca 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej w skrócie: P.p.s.a), skargę na decyzję wnosi się do sądu za pośrednictwem organu w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie skarżącej rozstrzygnięcia w sprawie. Oddanie pisma w polskim urzędzie pocztowym lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. W przypadku, gdy strona wniesie skargę po upływie terminu do jej wniesienia, w myśl przepisu art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a Sąd odrzuca skargę.
Terminy oblicza się według zasady, zgodnie z którą jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie (np. doręczenie), to nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie (doręczenie) nastąpiło.
Z uwagi na to, że ostatni dzień trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi przypadał na dzień 28 lutego 2010 r., tj. niedzielę, termin do zaskarżenia powyższej decyzji upłynął z dniem 1 marca 2010 r., a więc w następnym dniu po dniu wolnym od pracy (art. 83 § 2 P.p.s.a.). Skarżący zaś wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach dopiero w dniu 3 marca 2010 r., a więc po upływie terminu do jej wniesienia.
W konsekwencji skargę należało uznać za spóźnioną i na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a orzec o jej odrzuceniu.