Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. L. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej w kwestii wniosku skarżącego z dnia [...] r. o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Michalika postanawia odmówić wyłączenia sędziego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 października 2009 r. oddalił skargę L. L. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...].
L. L. pismem procesowym z dnia [...] r. wystąpił o wyłączenie sędziego Tadeusza Michalika. Jako podstawę prawną wniosku wskazał art. 19 i 134 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wniosku argumentował, że sędzia świadomie, bezprawnie i stronniczo działał na jego szkodę, co wywołuje wątpliwości co do jego bezstronności przy wydaniu wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Michalika nie może zostać uwzględniony.
Zgodnie z art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a.,sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach: w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki: swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia, osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kureteli; w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron: w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą; w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator; w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej. Po myśli § 3 tego przepisu wyłączeniu podlega sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania, nie może orzekać, co do tej skargi. Niezależnie od wskazanych
Sygn. akt IV SA/Gl 237/09 przyczyn, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwość, co do bezstronności sędziego.
W ramach rozpatrywanej sprawy sędzia NSA Tadeusz Michalik stosownie do postanowień art. 22 § 2 wyżej wymienionej ustawy złożył oświadczenie, z którego wynika, że brak jest w stosunku do niego podstaw do wyłączenia od rozpoznania sprawy w oparciu o postanowienia art. 18 i 19 p.p.s.a.
Odnosząc się zatem do wniosku skarżącego o wyłączenie sędziego, podnieść należy, że w świetle przywołanych wyżej przepisów prawa nie mógł on odnieść skutku. Nie może być bowiem przesłanką wyłączenia sędziego od udziału w sprawie samo subiektywne przeświadczenie skarżącego, że dany sędzia jest nieobiektywny i działa na jego szkodę. Wniosek o wyłączenie sędziego uzasadniają bowiem jedynie takie okoliczności, które obiektywnie mogą wywołać wątpliwości co do jego bezstronności, takich zaś przyczyn brak jest w niniejszej sprawie. Okoliczność, że sędzia reprezentuje pogląd prawny niekorzystny dla strony i wydał odmienne z jej oczekiwaniami rozstrzygnięcie nie stanowi podstawy wyłączenia sędziego i taka sytuacja nie może być oceniana jako okoliczność mogąca wywołać wątpliwość, co do bezstronności sędziego w danej sprawie.
Nie zachodzą też przyczyny opisane w art. 18 p.p.s.a. powodujące wyłączenie sędziego z mocy ustawy.
Mając na względzie wskazane okoliczności faktyczne i prawne sprawy Sąd, działając na podstawie wskazanych wyżej przepisów i przy zastosowaniu art. 22 §1 i 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji