Sprawa ze skargi M. D. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta B. grzywny za niewykonanie wyroku WSA w Gliwicach sygn. akt IV SA/GL 126/11, w zakresie wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek, , , po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. D. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta B. grzywny za niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt IV SA/GL 126/11, w zakresie wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: oddalić wniosek

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 21 lutego 2013 r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę M.D. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta B. grzywny za niewykonanie wyroku tut. Sądu z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt IV SA/Gl 126/11.

Postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2013 r. Sąd uwzględnił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia dla niego adwokata z urzędu. Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w K. adwokat A.K. w dniu 24 maja 2013 r. złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wskazanego na wstępie postanowienia. Jednocześnie w piśmie zawierającym w/wym. opinię adwokat zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 180 zł, ustalonej w oparciu o § 18 ust. pkt 2 lit. b) w zw. z pkt 1c rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych wydatków. Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje przywołane we wniosku rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem. Do czynności, za które adwokat ma prawo do wynagrodzenia należy także sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, co wynika z treści § 18 ust. pkt 2 lit. b) rozporządzenia.

Jednocześnie zgodnie z § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.

Z brzmienia cytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że oświadczenie o którym mowa w tym przepisie jest obligatoryjnym składnikiem wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Wynika to z użytego w treści tej normy wyrażenia "powinien zawierać". Zatem omawiane oświadczenie stanowi nieodzowny element wniosku i winno być wyraźnie w nim sformułowane, natomiast jego nie złożenie stanowi brak, który nie podlega uzupełnieniu (por. postanowienie SN z dnia 23 lutego 2012 r. sygn. akt V CZ 133/11 publik. Lex nr 1215161, postanowie NSA z 18 października 2005 r. sygn. akt II FZ 625/05 nie publik.).

W przedmiotowej sprawie adwokat A.K. we wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej nie zamieścił wymaganego prawem oświadczenia. Natomiast sama treść żądania zawierająca ustawowe sformułowanie "nieopłaconej pomocy prawnej" nie może być utożsamiane ze złożeniem takiego oświadczenia. Brak wymaganego prawem oświadczenia adwokata, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części powoduje, że nie ma podstaw do przyznania wynagrodzenia.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie wyżej przytoczonych przepisów, należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1