Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.D. (D.) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu;
W dniu 4 stycznia 2017 r. M. D. złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym określił, iż domaga się ustanowienia adwokata, celem sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku wydanego w niniejszej sprawie w dniu 18 listopada 2016 r.
Skarżący oświadczył, że gospodaruje samotnie, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości i utrzymuje się z zasiłku pielęgnacyjnego, w kwocie 153 zł miesięcznie oraz z zasiłku stałego z pomocy społecznej, w wysokości 350,19 zł. Nadto zadeklarował, iż pobiera dodatek mieszkaniowy, w kwocie 108,46 zł, zaś do uregulowania ma różnicę w czynszu, wynoszącą 114,31 zł. Dodał też, że obciążają go zaległości płatnicze, w związku z czym odcięto mu dopływ gazu do mieszkania.
Do wniosku strona dołączyła kopie decyzji administracyjnych, na mocy których przyznano jej zasiłek stały oraz zasiłek pielęgnacyjny.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
Odnosząc się do wniosku M. D. należy podnieść, iż w myśl zasady wynikającej z art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 tej ustawy, mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata lub radcy prawnego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym kontekście uznano, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania.
Z oświadczeń skarżącego wynika, iż nie posiada on zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku. Treść dokumentów źródłowych dołączonych do wniosku, a także znajdujących się w aktach administracyjnych potwierdza przy tym, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innych osób w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (vide: orzeczenie - karta nr 20 akt administracyjnych), zaś jedynym źródłem utrzymania są dla niego świadczenia z zakresu szeroko pojętej pomocy społecznej, a mianowicie: zasiłek stały i zasiłek pielęgnacyjny (patrz: decyzje - karty nr 39 i 40 akt sądowych) oraz dodatek mieszkaniowy.
Mając na uwadze powyższe uznano, iż wnioskujący wykazał w sposób dostatecznie wiarygodny, że nie jest w stanie wygenerować środków umożliwiających opłacenie adwokata z wyboru, bez uszczerbku w swoim koniecznym utrzymaniu. Dlatego postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 258 §1 i §2 pkt 7 tej ustawy.