Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej p o s t a n a w i a: przyznać radcy prawnemu E.G. wynagrodzenie w kwocie 295,20 zł. (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym podatek VAT w kwocie 55,20 zł. (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2012 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach przyznał A.K. prawo pomocy poprzez zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Następnie Okręgowa Izba Radców Prawnych w K. wyznaczyła dla skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego E.G.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.

Na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2013 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o przyznanie wynagrodzenia, albowiem pomoc prawna nie została opłacona w całości, ani w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Natomiast podstawę zasądzenia opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349).

Przepis zaś § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia stanowi, że stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w innej sprawie niż wymienione w ust. 2 pkt 1 lit. a - b tego przepisu, wynosi 240,00 zł. Ponadto, według § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata podlega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 250 P.p.s.a. oraz § 2 ust. 3 i § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia, należało przyznać radcy prawnemu wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 240,00 zł., podwyższone o 23% stawki podatku VAT, to znaczy o kwotę 55,20 zł., a zatem łącznie 295,20 zł.

Strona 1/1