Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 września 2017 r. sprawy ze skargi G. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego w kwestii wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 27 września 2016 r. oddalił skargę G. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...].
Pismem z dnia 24 sierpnia 2017 r. skarżąca wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Jako uzasadnienie wniosku o przywrócenie terminu podała, że nie była obecna na ogłoszeniu wyroku i oczekiwała na odpowiedź ze strony Sądu. Z uwagi na nieotrzymanie żadnej informacji dnia 22 sierpnia 2017 r. przeglądała osobiście akta w siedzibie Sądu i nie zgadza się z sentencją wydanego orzeczenia i zamierza skorzystać ze środka odwoławczego, z tego też powodu występuje o przywrócenie terminu do sporządzenia uzasadnienia wyroku. Nadto akcentuje, że nie jest osobą zorientowaną w procedurach sądowych, wręcz nieporadną, a na profesjonalnego pełnomocnika jej nie stać z uwagi na trudną sytuację finansową. Ponadto skarżąca pismem z 8 września 2017 r. poinformowała, że na rozprawie przed sądem administracyjnym nie uczestniczyła z uwagi na niezbędną wizytę u lekarza i na tę okoliczność przedłożyła stosowne zaświadczenie lekarskie.
Stosownie do postanowień art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu, przy czym po myśli art. 87 § 1 wyżej wskazanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. W rozpoznawanej sprawie skarżąca została prawidłowo poinformowana o terminie rozprawy, jak również zamieszczono we wskazanym zawiadomieniu szerokie pouczenie o przysługujących jej prawach w ramach prowadzonego postępowania jak również co należy uczynić, aby móc w sposób skuteczny wywieźć skargę kasacyjną, czyli odwołanie od wyroku Sądu pierwszej instancji. Skarżąca nie uczestniczyła w rozprawie i biernie oczekiwała na otrzymanie informacji ze strony Sądu. Przyjdzie zauważyć, że jako jedyny powód tak długiego oczekiwania podała swoją znikomą znajomość unormowań prawnych. Przywołane w piśmie z 8 września 2017 r. okoliczności nie mają w omawianym zakresie żadnego znaczenia, ponieważ stawiennictwo na rozprawie nie ma charakteru obowiązkowego.
Przyjdzie podkreślić, że ustawodawca w przywołanym powyżej przepisie wskazał, że przywrócenie terminu następuje wówczas, gdy strona bez własnej winy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym. W świetle powyższego rozważyć należy, czy argumentacja podana przez skarżącą wyczerpuje przesłanki braku winy w uchybieniu terminu. Podkreślić trzeba, że uchybienie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku spowodowane zostało nieobecnością na rozprawie i biernym oczekiwaniem na informację ze strony Sądu. Oznacza to, że skarżąca nie podejmowała żadnych innych działań zmierzających do ochrony swoich praw, a podnoszona przez nią okoliczność dotycząca nieznajomości przepisów prawa nie może być uwzględniona, ponieważ w przywołanym powyżej zawiadomieniu o rozprawie Sąd w sposób czytelny wskazał, że w przypadku oddalenia skargi niezbędne jest złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W świetle powyższego przyjdzie stwierdzić, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku swojej winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 27 września 2016 r., a tym samym brak jest przesłanek uzasadniających jego przywrócenie. Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.