Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka, , , po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia do wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 listopada 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 18 listopada 2016 r. oddalił skargę W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.
Pismem z dnia 9 grudnia 2016 r. skarżący wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, dokonując jednocześnie tej czynności procesowej. We wniosku skarżący wyjaśnił, że nie wiedział o terminie rozprawy. Podniósł, że zaniepokojony brakiem informacji w dniu 6 grudnia 2016 r. skontaktował się z Sądem i wtedy też powziął wiadomość o rozprawie, która odbyła się dnia
18 listopada 2016 r. Dalej skarżący wskazał, że ustalił, iż zawiadomienie o terminie rozprawy odebrała jego żona, która nie przekazała korespondencji. Skarżący oświadczył, że żona jest osobą schorowaną z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Poinformował ponadto, że w tym okresie chorował jego syn i konieczna była wzmożona opieka nad nim oraz że żona wraz z synem od dnia
2 grudnia 2016 r. przebywała na turnusie rehabilitacyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., przewiduje, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto strona winna równocześnie z wnioskiem dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, że skarżący zachował ustawowy termin do wniesienia żądania o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 18 listopada 2016 r. Skarżący o terminie rozprawy dowiedział się 6 grudnia 2016 r. Natomiast przedmiotowy wniosek został złożony w terminie 7 dni licząc od tej daty.
Oceny wymagała zatem przesłanka braku winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się natomiast z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem.
W ocenie Sądu skarżący nie wskazał w sposób wystarczający żadnej obiektywnej i niezależnej przeszkody uniemożliwiającej mu złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w wyznaczonym terminie. Za taką przeszkodę, w ocenie Sądu, nie można bowiem uznać odebrania przesyłki przez żonę skarżącego, która nie przekazała mu korespondencji zawierającej zawiadomienie o terminie rozprawy. W powyższym zawiadomieniu zawarte zostało pouczenie, że niestawiennictwo stron nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, a w sprawach, w których skargę oddalono uzasadnienie wyroku sporządza się wyłącznie na wniosek strony zgłoszony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku. Tak więc skoro ustawodawca odstąpił od zasady obligatoryjnego sporządzania przez sądy administracyjne z urzędu uzasadnienia wszystkich wyroków i ograniczył ten obowiązek tylko do wyroku uwzględniającego skargę w konsekwencji nakładając na stronę przy wyroku oddalającym skargę obowiązek określonego działania z art. 141 § 2 p.p.s.a., to zaniechanie takiego działania, pomimo skutecznego pouczenia o jego istnieniu, stanowi zaniedbanie własnych spraw.
Należy zaznaczyć, że ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że pismo Sądu zawierające zawiadomienie o terminie rozprawy odebrał w dniu
25 października 2016 r. dorosły domownik - żona skarżącego W. P. Tak dokonane doręczenie, zwane doręczeniem zastępczym, uznaje się za równoznaczne z doręczeniem korespondencji adresatowi. Sąd podziela pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż niedochowanie należytej staranności przez osobę uprawnioną przez ustawodawcę do odbioru poczty i zobowiązującej się do przekazania adresatowi przesyłki nie stanowi okoliczności mającej wpływ na bieg terminów w postępowaniu (postanowienie NSA z dnia 21 maja 2014 r. II OSK 1138/14). Sąd doręczył zawiadomienie na podany przez skarżącego adres korespondencyjny, dorosłemu domownikowi żonie skarżącego, zatem doręczenie należy uznać za skuteczne.
Wobec powyższego uznać należy, że skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., orzekł jak na wstępie.