Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzanna Sałuda, po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na Gminę S. w przedmiocie powierzenia zarządu nieruchomości p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowe
Pismem z dnia [...] r. A.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na Gminę S. . Skarżący podniósł, że jest współwłaścicielem nieruchomości i członkiem zarządu we Wspólnocie Mieszkaniowej przy [...] w S. . Zwrócił się do Sądu o rozstrzygnięcie sporu pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową a Gminą S. w sprawie powierzenia zarządu nieruchomości przy [...] w tej Gminie.
Skarżący w piśmie z dnia 23 kwietnia 2018 r. cofnął skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwana dalej P.p.s.a.) skarżący może rozporządzać skargą, co oznacza, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego cofając skargę.
Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że cofnięcie skargi stanowi wyraz rezygnacji strony z kontynuowania wszczętego przez nią postępowania przed sądem administracyjnym (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s. 159).
Ponadto z art. 60 P.p.s.a. wynika, że Sąd rozpoznający wniosek strony skarżącej w przedmiocie cofnięcia skargi dokonuje w określonych granicach merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia. Sąd ten bowiem musi mieć na względzie by cofnięcie skargi nie zmierzało do obejścia prawa, jak również by wskutek cofnięcia skargi nie pozostały w obrocie prawnym akty lub czynności organów administracji dotknięte wadą nieważności. Tok postępowania sądowego po cofnięciu skargi nie leży zatem w pełni w dyspozycji strony, lecz zależy od wyników dokonanej przez Sąd merytorycznej oceny we wskazanym zakresie. Ratio legis tego rozwiązania wiąże się z umożliwieniem wyeliminowania z obrotu prawnego aktów objętych wadą rażącego naruszenia prawa i nieuznaniem za skuteczne tych czynności, które mają na celu wywołanie skutku niezgodnego z prawem.
Po zbadaniu niniejszej sprawy Sąd uznał, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne.
Mając na uwadze powyższe okoliczności na mocy art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono jak na wstępie.