Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy w formie gorącego posiłku w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi M. W. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem zł 60/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu;
Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 r. starszy referendarz sądowy ustanowił dla M. K. pełnomocnika z urzędu, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w Katowicach wyznaczyła adwokata M. W.
Wyrokiem z dnia 22 listopada 2017 r. Sąd orzekł o oddaleniu skargi, z kolei postanowieniem z dnia 23 listopada 2017 r. starszy referendarz sądowy przyznał wspomnianemu pełnomocnikowi kwotę 295,20 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu (w postępowaniu sądowym pierwszej instancji.
Następnie, w dniu 9 lutego 2018 r. adwokat M. W. złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku wywodząc, iż orzeczenie to nie narusza obowiązującego prawa. W równoczesnym piśmie przewodnim zażądał przyznania kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu - za sporządzenie powyższej opinii - oświadczając, iż koszty te nie zostały zapłacone w całości ani w części.
Zarządzeniem z dnia 15 marca 2018 r. sędzia sprawozdawca uznała, iż opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej została sporządzona z zachowaniem zasad należytej staranności.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.
Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. stanowi, że pełnomocnik procesowy wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W pierwszej kolejności należy raz jeszcze zaznaczyć, że wynagrodzenie za udział w postępowaniu sądowym pierwszej instancji zostało już przyznane pełnomocnikowi skarżącego postanowieniem wydanym w dniu 23 listopada 2017 r. Stąd, niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie kosztów należnych mu za udział w dalszym toku postępowania w niniejszej sprawie, który sprowadził się do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tutejszego Sądu.
Odnosząc się do złożonego w tym zakresie wniosku godzi się podnieść, iż zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714 ze zm.), koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu. W treści § 4 ust. 1 sformułowano zasadę, zgodnie z którą opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4 tego aktu. Z kolei ustęp 2 przywołanego przepisu umożliwia ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150 % opłaty ustalonej w ust. 1 uzależniając to od uwzględnienia nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie oraz od stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnika strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., przyznano mu opłatę za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej na podstawie § 4 ust. 1 w związku z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b przywołanego rozporządzenia, w kwocie 120 zł odpowiadającej 50 % opłaty określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit c tego aktu. Przedmiotową kwotę podwyższono o podatek od towarów i usług, w wysokości 27,60 zł, zgodnie z § 4 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Niniejsze rozstrzygnięcie wydano nadto na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a.