Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Szczepan Prax po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu p o s t a n a w i a: przyznać adwokatowi I.D. wynagrodzenie w kwocie 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), w tym podatek VAT w kwocie 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Wyrokiem z dnia 29 stycznia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę I.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
Następnie postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2015 r. przyznano skarżącej prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Natomiast pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla I.P. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata I.D.
W piśmie z dnia 11 maja 2015 r. pełnomocnik skarżącej złożyła wniosek o zasądzenie kosztów udzielonej pomocy prawnej jednocześnie oświadczając, że nie zostały one uiszczone ani w całości ani w części. Do powyższego pisma dołączyła opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 29 stycznia 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanego dalej rozporządzeniem.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat w drugiej instancji wynosi 75 % tej stawki, jednak nie mniej niż 120 zł. Z kolei według § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia w innej sprawie niż wymienione w pkt 1 lit. a i b powyższego przepisu stawka minimalna wynosi 240 zł. Ponadto, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata podlega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Pismo pełnomocnika skarżącej z dnia 11 maja 2015 r. stanowi opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, przy czym nie prowadziła ona sprawy w pierwszej instancji. Zatem stawka minimalna za czynności, których dokonała w postępowaniu kasacyjnym wynosi 75 % z kwoty 240 zł to jest 180 zł dodatkowo podlegających podwyższeniu o 23% stawki podatku VAT to znaczy o kwotę 41,40 zł., co łącznie daje 221,40 zł.
W tym stanie rzeczy i zgodnie z poczynionymi wyżej wyliczeniami, na podstawie art. 250 P.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 2 ust. 3 rozporządzenia, orzeczono jak w sentencji.