Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi M. U. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć zł 20/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu;
Postanowieniem z dnia 4 lipca 2016 r., starszy referendarz sądowy ustanowił dla skarżącego pełnomocnika z urzędu, na którego Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła adwokata M. U.
W dniach: 30 września oraz 16 listopada 2016 r. upoważniony przez wspomnianą pełnomocnik aplikant adwokacki przeglądał akta niniejszej sprawy.
Następnie, na rozprawie przeprowadzonej w dniu 26 stycznia 2017 r. adwokat A. S., działająca jako substytut adwokata M. U. wniosła jak w skardze oraz zażądała przyznania kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że nie zostały one opłacone w całości ani w części.
Postępowanie przed tutejszym Sądem zakończone zostało wyrokiem z dnia 26 stycznia 2017 r. rozstrzygającym o oddaleniu skargi.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.
Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej p.p.s.a. stanowi, że pełnomocnik wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W rozpoznanej sprawie zastosowanie mają zasady określone w uregulowaniach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801). Zgodnie z § 2 tego aktu wykonawczego, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata. Stosownie do § 4 ust. 1 rzeczonego aktu, opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w jego rozdziałach 2-4. Ustęp 2 tego przepisu określa zaś, że ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w przywołanym ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnik strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r., przyznano jej zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w kwocie 295,20 zł, na co składa się wynagrodzenie za udział w postępowaniu pierwszej instancji, w kwocie 240 zł, ustalone na podstawie § 4 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia, jako ½ opłaty maksymalnej określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c tego aktu, którą to kwotę podwyższono - stosownie do § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 55,20 zł;
Zważywszy powyższe, postanowiono jak w sentencji działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 p.p.s.a.
Uwzględniono przy tym treść § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714). Z przepisu tego wynika bowiem, że chociaż niniejsze - nowe - rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 listopada 2016 r., to jednak w sprawach wszczętych i niezakończonych przed tą datą (jak w niniejszej sprawie, która została zainicjowana w dniu 7 czerwca 2016 r.), stosuje się przepisy dotychczasowe, do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.