Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński po rozpoznaniu w dniu 14 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.A. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
[...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] utrzymał w mocy orzeczenie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. Nr [...] orzekające o braku podstaw do stwierdzenia u J.A. choroby zawodowej. W pouczeniu decyzji zawarto informację, że o ile strona uzna ją za niezgodną z prawem, to może ją zaskarżyć do Głównego Inspektora Sanitarnego w W. za pośrednictwem [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w terminie 14 dni od jej otrzymania.
J.A. pismem z dnia [...] r., kierując się wskazanym wyżej pouczeniem, złożył odwołanie od decyzji z dnia [...] r. do Głównego Inspektora Sanitarnego w W. Główny Inspektor Sanitarny w W. postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] (doręczonym skarżącemu [...] r.) stwierdził niedopuszczalność odwołania J. A. podnosząc, iż w zaskarżonej decyzji umieszczono błędne pouczenie o przysługujących środkach odwoławczych. Prawidłowo strona winna wnieść bowiem skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Pismem z dnia [...] r. (złożonym [...] r. w siedzibie organu) J. A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. Nr [...]. Jednocześnie skarżący złożył odrębny wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi argumentując, iż uchybił terminowi z uwagi na błędne pouczenie zawarte w decyzji co do prawa jej zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Natomiast zgodnie z treścią art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ustawa wymaga także, by równocześnie z wnioskiem dokonano czynności, której strona nie dokonała w terminie.
W powołanych wyżej przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, aby wniosek mógł zostać uwzględniony.
Odnosząc się tym samym w pierwszej kolejności do kwestii terminowości złożenia rozpatrywanego wniosku Sąd uznał, że termin ten należało liczyć od daty doręczenia skarżącemu odpisu postanowienia Głównego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] r. Nr [...], albowiem z jego treści skarżący powziął widomość o błędnym pouczeniu zawartym w decyzji i miał świadomość co do prawidłowego trybu jej zaskarżenia. W tym kontekście stwierdzono, że skoro postanowienie doręczono skarżącemu w dniu [...] r., a wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu [...] r., to nastąpiło to z zachowaniem 7 - dniowego terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Równocześnie w przedmiotowej sprawie wystąpiły pozostałe przesłanki uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Z akt sprawy wynika bezsprzecznie, że w zaskarżonej decyzji zawarto błędne pouczenie o prawie wniesienia odwołania do Głównego Inspektora Sanitarnego w W., w terminie 14 dni, a nie skardze do sądu administracyjnego. Ta okoliczność stanowi bezpośredni argument przemawiający za przywróceniem skarżącym terminu do wniesienia skargi i świadczy o jego braku winy w uchybieniu terminu do dokonania tej czynności. Zgodnie bowiem z art. 112 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), błędne pouczenie strony, co do prawa wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a, Sąd postanowił jak w sentencji