Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz, Protokolant Specjalista Magdalena Kurpis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2018 r. sprawy ze skargi K.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w części decyzji w sprawie przyznania świadczenia wychowawczego postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.
Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Cz. z dnia [...] nr [...] uchylającą w części decyzję organu I instancji w sprawie przyznania K. W. prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko oraz odmowie przyznania stronie prawa do świadczenia wychowawczego na to dziecko, z powodu przekroczenia ustawowego kryterium dochodowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, zwanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a."), Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W rozpoznawanej sprawie zawieszenie postępowania sądowego jest uzasadnione wystąpieniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (postanowieniem z dnia 21 grudnia 2016 r. i z dnia 16 stycznia 2017 r. o sygn. akt III SA/Gd 889/16) do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym: "Czy przepis art. 5 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. poz. 195) są zgodne z art. 32 ust. 1 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.) w zakresie jakim uniemożliwiają nabycie prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko w każdym przypadku przekroczenia kryterium dochodowego w rodzinie osoby ubiegającej się o to świadczenie?". W uzasadnieniu pytania tenże Sąd zwrócił uwagę na możliwość takiego ukształtowania uprawnienia do świadczenia wychowawczego, by czyniło zadość konstytucyjnym zasadom równości oraz sprawiedliwości społecznej, nie naruszając zarazem wartości konstytucyjnej jaką jest ochrona właściwego stanu finansów publicznych. Zwrócono w szczególności uwagę na rozwiązanie przyjęte w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1518), w brzmieniu ukształtowanym od dnia 1 stycznia 2016 r., nowelizacją z dnia 15 maja 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 995). Przepis art. 5 w ustępie 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych uzależnia bowiem uprawnienie do zasiłku rodzinnego od kryterium dochodowego, lecz równocześnie w ustępie 3 i 3a stanowi, że w przypadku, gdy dochód rodziny przekracza kwotę tego kryterium pomnożoną przez liczbę członków danej rodziny o kwotę nie wyższą niż łączna kwota zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami przysługujących danej rodzinie w okresie zasiłkowym, na który jest ustalane prawo do tych świadczeń, zasiłek rodzinny wraz z dodatkami przysługuje w kwocie odpowiadającej wysokości różnicy między łączną kwotą zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami, a kwotą, o którą został przekroczony dochód rodziny. W odniesieniu do świadczeń rodzinnych ustawodawca zrezygnował zatem z zasady "wszystko albo nic" w przypadku uzależnienia prawa do świadczenia od kryterium dochodowego, na rzecz stopniowego zmniejszania wysokości zasiłku w miarę przekraczania kryterium dochodowego. Możliwe jest więc takie ukształtowanie prawa do świadczeń o charakterze pomocy rodzinie, udzielanej ze środków publicznych, by opierając mechanizm przyznawania tych świadczeń na przesłance kryterium dochodowego, uczynić zadość zasadzie równości w ten sposób, aby pomoc ta była udzielana do poziomu dochodowego identycznego lub bardzo zbliżonego dla wszystkich potencjalnie uprawnionych osób. Taki mechanizm, wymagający rezygnacji ze sztywnej kwoty świadczenia wychowawczego określonej w art. 5 ust. 1 ustawy gwarantowałby zachowanie zasad sprawiedliwości społecznej oraz zasady równego traktowania.
Udzielenie odpowiedzi na powyższe pytanie ma znaczenie dla sprawy rozpoznawanej przez tut. Sąd, w której jedyną przyczyną uzasadniającą uchylenie decyzji organu I instancji w sprawie przyznania skarżącej świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko było przekroczenie kryterium dochodowego, a podstawą prawną decyzji uchylającej był art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci określający kryterium dochodowe w przeliczeniu na osobę w rodzinie (800 zł).
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.