Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Kurcyusz -Furmanik po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.S. na postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozbawienia statusu poszukującego pracy w kwestii wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi postanawia odmówić przywrócenia terminu
Skarżący J.S. w nadanej listem poleconym w dniu [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skardze na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] doręczone mu w dniu [...] zawarł wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na zaskarżony akt. Na uzasadnienie swego wniosku podał, iż oczekiwał do dnia [...] na decyzję ZUS dotyczącą jego wniosku o przyznanie mu renty z tytułu niezdolności do pracy, której wypłatę wstrzymano mu wskutek nienależytej staranności Urzędu Pracy w B.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. u. nr 153 poz. 1270) zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu przed sądem administracyjnym, sąd ten, na jej wniosek może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania tej czynności. Rozstrzygnięcie w sprawie przywrócenia terminu uzależnione jest od spełnienia przez stronę warunków opisanych w treści art. 87 § 1 i §2 p.p.s.a, a zatem, od wniesienia przez stronę w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, stosownego wniosku zawierającego uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak zawinienia w uchybieniu terminu z jednoczesnym wykonaniem przez stronę spóźnionej czynności.
W pierwszej kolejności, pomijając w tym miejscu rozważania, co do zasadności przyczyny uchybienia należy zauważyć, iż nawet jeśli skarżący, jak sam wskazuje, oczekiwał na jakiś ważny dla wniesienia skargi dokument, to datą uzyskania tego dokumentu był [...]. Fakt ten wynika z twierdzeń skarżącego zawartych w złożonym w skardze wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Trzeba zatem przyjąć, iż ostatecznym terminem do złożenia tego wniosku mógł być dzień [...] (7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia). Natomiast wniosek skarżącego został złożony w urzędzie pocztowym dopiero 21 dni po otrzymaniu wskazanego dokumentu.
Powyższe przesądza o braku spełnienia jednej z obligatoryjnych przesłanek wymaganych prze ustawodawcę, a to złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania konkretnej czynności procesowej w terminie dni 7 od ustania przyczyny uchybienia terminu.
Odnosząc się natomiast do podanej przez skarżącego przyczyny opóźnienia w złożeniu skargi polegającej na oczekiwaniu na decyzję innego organu, Sąd stwierdza, iż nie może ona zostać uwzględniona jako okoliczność nadzwyczajna, w sposób obiektywny uniemożliwiająca skarżącemu prawidłowe działanie.
Dotychczasowa judykatura Naczelnego Sądu Administracyjnego jest jednoznaczna w kwestii oceny braku winy po stronie osoby starającej się o przywrócenie uchybionego terminu. W orzecznictwie tym wskazuje się, iż nawet lekkie niedbalstwo w postępowaniu strony nie może pozwalać na zastosowanie wobec niej dobrodziejstwa przywrócenia terminu. W tym stanie rzeczy uznać należało, iż skarżący nie uprawdopodobnił, by uchybienie terminu do wniesienia skargi było wywołane wyjątkowymi okolicznościami, a nadto, by nastąpiło bez jego winy.
Tym samym wskazana w art. 86 § 1 p.p.s.a przesłanka, od której ustawodawca uzależnił rozstrzygnięcie sądu administracyjnego, w zakresie przywrócenia terminu nie wystąpiła.
Mając powyższe na względzie, na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a. wobec braku zasadności zgłoszonego wniosku orzeczono jak w sentencji.