Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, , , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 października 2008 r. ze skargi D.J. i Starosty Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu opieki społecznej postanawia: odrzucić skargę Starosty Ż.
W dniu [...] Starosta Ż. złożył skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...]. Wyżej opisana decyzja uchyliła w całości decyzję wydaną przez Starostę Ż. z dnia [...] nr [...] i ustaliła, że od [...] odpłatność D.J. za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w Ż. wynosi [...] % dochodu tj. [...] zł. W uzasadnieniu skargi Starosta Ż. wskazał, że nie zgadza się z rozstrzygnięcie organu II instancji oraz wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.
W odpowiedzi na złożoną skargę organ administracji publicznej II instancji wniósł o odrzucenie skargi W uzasadnieniu żądania podniesiono, że w przedmiotowej sprawie organ I instancji wykonuje funkcje organu administracji publicznej i nie jest uprawniony do reprezentowania interesu prawnego jednostki samorządu terytorialnego, rozumianego jako interes osoby prawnej. Zdaniem organu administracyjnego II instancji Starosta Ż. nie jest legitymowany do wniesienia skargi na zaskarżoną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Rola jednostki samorządu terytorialnego w postępowaniu administracyjnym jest wyznaczana przepisami prawa pozytywnego. W konsekwencji w zależności od treści konkretnej normy w pewnych sytuacjach może być ona - jako osoba prawna - stroną tego postępowania i wówczas organy ją reprezentujące bronią jej interesu prawnego, korzystając z gwarancji procesowych, jakie przepisy k.p.a. przyznają stronom postępowania administracyjnego. W innych natomiast, kiedy to ustawa wyznacza organowi jednostki samorządu terytorialnego rolę organu administracji publicznej w rozumieniu art. 5 § 2 pkt 3 k.p.a., działa on w formach właściwych dla organu prowadzącego postępowanie. Tym samym organ ten nie posiada wówczas własnego interesu prawnego w sprawie, nie przysługuje mu też w postępowaniu przymiot strony. Nałożonych na organ samorządu terytorialnego zadań z zakresu administracji publicznej nie można bowiem utożsamiać z posiadaniem interesu prawnego. W konsekwencji przedmiot sprawy powierzonej organowi temu do rozpoznania nie dotyczy wówczas interesu prawnego tego organu, (w rozumieniu art. 28 k.p.a. i art. 50 § 1 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. zwanej dalej: p.p.s.a.), lecz rozpoznaje on sprawę administracyjną jako podmiot wykonujący przyznane mu kompetencje. Powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej wyłącza zatem tym samym możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, czy też sądowo administracyjnego - por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2005 r., I OSK 521/05, LEX nr 189858, por. też postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lutego 2006 r., I OSK 460/05, LEX nr 193976 oraz z dnia 2 marca 2006 r., II GSK 387/05, LEX nr 197511.
Z powyższych względów Sąd uznał, iż skarga jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Niedopuszczalność skargi stosowanie do postanowień art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowi podstawę jej odrzucenia. Zatem mając na myśli postanowienia art. 58 § 2 wyżej wymienionej ustawy należało orzec jak w sentencji.