Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant specjalista Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2015 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na zarządzenie Wójta Gminy G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia minimalnej liczby uczniów przyjmowanych do klas pierwszych szkół prowadzonych przez gminę postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Wojewoda [...] wniósł skargę na zarządzenie Wójta Gminy G. z dnia [...]r. nr [...], w sprawie ustalenia minimalnej liczby uczniów przyjmowanych do klas pierwszych szkół, dla których organem prowadzącym jest Gmina G., domagając się stwierdzenia jego niezgodności z prawem - jako sprzecznego z § 24 ust. 1 pkt 1 w związku z § 4 pkt 1 oraz § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz. U. Nr 26, poz. 232 ze zm.).
Wójt Gminy G. zaskarżonym zarządzeniem ustalił minimalną liczbę uczniów przyjmowanych do klas pierwszych szkół, dla których organem prowadzącym jest Gmina G. postanawiając w § 1 ust. 1, iż minimalna liczba uczniów w klasie pierwszej wynosi 12, a w ust. 2 tegoż paragrafu Wójt przyjął, iż w przypadku mniejszej liczby uczniów niż w ust. 1 nie tworzy się klasy pierwszej.
Oceniając zaskarżone zarządzenie organ nadzoru podkreślił, że z uregulowań § 24 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 lutego 2004 r. nie wynika uprawnienie wójta gminy do określenia pułapu ilości uczniów poniżej której nie tworzy się klas pierwszych, a wprowadzając kwestionowane zapisy do zarządzenia Wójt naruszył prawo rodziców do przyjęcia z urzędu przez dyrektora szkoły dziecka zamieszkałego w obwodzie szkoły (gimnazjum) ustalonym w akcie założycielskim na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., nr 256, poz. 232 ze zm.).
Dodatkowo organ nadzoru wskazał, iż zapisy zawarte w kwestionowanym zarządzeniu w konsekwencji umożliwiają całkowitą likwidację placówki w innym trybie niż przewidziany w art. 59 ust. 1 i 2 ustawy o systemie oświaty, co jest niedopuszczalne.
W odpowiedzi na skargę pismem z dnia 1 lipca 2014 r. Gmina wniosła o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Gmina wskazała, że zarządzenie Wójta Gminy G. z dnia [...]r. zostało uchylone zarządzeniem nr [...] z dniem 16 czerwca 2014 r. i zaakcentowała, że zaskarżone zarządzenie nie wywołało skutków prawnych albowiem nigdy nie było wykonywane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania:
1) jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę;
2) w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania;
3) gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe m.in. na skutek uwzględnienia skargi przez organ administracyjny w trybie autokontroli (art. 54 § 3 ww. ustawy), co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Ponadto zauważyć należy, iż zaskarżone zarządzenie Wójta Gminy G. z dnia [...]r. nr [...] nie było wykonywane i nie wywołało skutków prawnych.
Ze względu na powyższe należało orzec jak w sentencji postanowienia.