Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, , , po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.C. na pismo Prezesa Sądu Rejonowego w T. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia 10 maja 2012 r. M.C. zwrócił się do Prezesa Sądu Rejonowego w T. o:
- przekazanie aktualnych zdjęć wszystkich sędziów Sądu rejonowego w T.;
- zgodę wszystkich sędziów Sądu Rejonowego w T. na wykorzystanie ich wizerunków w planowanym opracowaniu.
Prezes Sądu Rejonowego w T. pismem z dnia [...] r., nr [...] poinformował wnioskodawcę, że żądanie nie dotyczy udostępnienia informacji publicznej, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Organ wyjaśnił, że pod pojęciem sprawy publicznej należy rozumieć te źródła informacji, które powstają w związku z działaniem, czy zaniechaniem podmiotu zobowiązanego oraz jego funkcjonariuszy w zakresie wynikającym z wykonywania zadań i kompetencji publicznoprawnych, a także szeroko rozumianym dysponowaniem majątkiem publicznym. Dlatego informacja obejmująca wizerunki sędziów Sądu Rejonowego w T. wykracza poza zakres określony w ustawie o dostępie do informacji publicznej.
Następnie M.C. złożył w dniu 8 czerwca 2012 r. za pośrednictwem organu "zażalenie" skierowane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, w którym wskazał, że zaskarża wyżej omówione pismo Prezesa Sądu Rejonowego w T. uznając, że jest to postanowienie o odmowie dostępu do informacji publicznej.
Następnie Prezes Sądu rejonowego w T. poinformował M.C., że od wskazanego zawiadomienia środek zaskarżenia nie przysługuje. Zaznaczył, że strona niezadowolona z treści pisma może skarżyć bezczynność organu, do którego zwrócono się z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Organ wezwał stronę do złożenia oświadczenia, czy pismo z dnia 8 czerwca 2012 r. zatytułowane "zażalenie" należy traktować jako zażalenie na bezczynność organu pod rygorem pozostawienia go bez biegu.
W odpowiedzi M.C. wskazał, że pismo z dnia 8 czerwca 2012 r. jest zażaleniem dlatego organ nadał mu bieg przekazując je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie wnosząc o nieuwzględnienie złożonego środka odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kwestią zasadniczą w rozpoznawanej sprawie jest ocena, czy skarga mieści się w zakresie przedmiotowym postępowania sądowoadministracyjnego bowiem obowiązkiem sądu przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi jest zbadanie między innymi legitymacji skarżącego, zachowania terminu do wniesienia skargi, a przede wszystkim ocena dopuszczalności skargi.
Zgodnie z regulacją art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji sądu został unormowany w art. 3 § 2 i 3, art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. W myśl art. 3 powołanej ustawy sądy administracyjne orzekają w sprawach skarg na: