Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędziowie Sędzia del. WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranej pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej postanawia umorzyć postępowanie
Przedmiotem skargi wniesionej [...] przez G.S. była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta S. przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z [...] nr [...] w sprawie zwrotu nienależnie pobranej pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka, A. K., w rodzinie zastępczej w wysokości [...] i ustalenia terminów zwrotu nienależnie pobranego świadczenia do dnia [...].
W złożonej odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.
W piśmie z dnia [...] złożonym w Samorządowym Kolegium Odwoławczym w K. a przekazanym przez organ w ślad za skargą, G.S. oświadczył, że złożył skargę, gdyż "pomyłkowo napisał odwołanie". Dalej podniósł, że cyt. " Po opłaceniu rachunków zostaje mi mało pieniędzy. Nie mam z czego zapłacić zadłużenia", (...) "Proszę o umorzenie mi kwoty [...] zł bo czasami nie mam pieniędzy a z pracą jest ciężko".
Sąd wezwał skarżącego do oświadczenia, czy pismo z dnia [...], w którym modyfikuje treść skargi, w szczególności domagając się umorzenia kwoty [...], jest cofnięciem skargi wniesionej [...].
Pismem z [...] G.S. oświadczył, że składał skargę cyt. "O umorzenie mi kwoty [...], iż po opłaceniu rachunków zostaje mi mało pieniędzy na życie i nie mam z czego zapłacić. Proszę o umorzenie mi tej kwoty, bo mam rodzinę na utrzymaniu a z pracą ciężko".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie sądowoadministracyjne należało umorzyć.
Zgodnie z art. 57 § 1 pkt 1 i 3 P.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym a ponadto zawierać:
1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności;
(...)
3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
Oczywiście określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego musi być ściśle związane ze wskazaną zaskarżoną decyzją lub innym aktem administracyjnym lub czynnością oraz oznaczeniem organu (stosownie do art. 57 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Przyjmuje się w doktrynie, że komentowany przepis nie ustala zbyt rygorystycznych warunków formalnych skargi (por. B. Dauter i inni’ "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. Zakamycze, W-wa 2006, s. 148-149). Nie zwalnia to jednak sądu rozpoznającego sprawę od określenia, co jest przedmiotem zaskarżenia. Przez określenie "naruszenia prawa lub naruszenia interesu prawnego", o których mowa w cytowanym art. 57 § 1 pkt 3 P.p.s.a., należy rozumieć podanie przyczyny uzasadniającej wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Skarga nie musi co prawda zawierać wyczerpującego wywodu prawnego, lecz z pewnością nie może jej treść wywoływać wątpliwości co do tego jaki był rzeczywisty zamiar strony.
Taką wątpliwość sądu wywołało pismo z [...], złożone w organie odwoławczym a zawierające zwroty o "pomyłkowym napisaniu odwołania" i prośbę "o umorzenie kwoty [...]". Dlatego Sąd wezwał skarżącego do wyjaśnienia rzeczywistych intencji strony towarzyszących wnoszeniu skargi, w szczególności, czy modyfikacji treści skargi pismem z [...] oznacza zamiar jej cofnięcia.