Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie dodatku do zasiłku rodzinnego w kwestii wniosku o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną skarżącej przez pełnomocnika z urzędu p o s t a n a w i a odmówić przyznania kosztów sądowych
Postanowieniem referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym z dnia 12 września 2007 r. w ramach prawa pomocy ustanowiono dla skarżącej M. J. adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla strony skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata J. W.
Pismem z dnia [...] pełnomocnik strony skarżącej podtrzymał w całości jej pisemną skargę, a nadto wniósł o zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z należnym podatkiem od towarów i usług oraz opłatą skarbową od pełnomocnictwa. W związku z podjętymi w sprawie czynnościami i poniesionymi opłatami pismem z dnia [...] podtrzymał swoje stanowisko w przedmiocie zasądzenia kosztów sądowych.
W piśmie z dnia [...] skarżąca M. J. oświadczyła, iż rezygnuje z ustanowionego dla niej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata J. W. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że nie wywiązywał się należycie ze swoich obowiązków, albowiem do chwili wypowiedzenia przez nią pełnomocnictwa nie zapoznał się ze stanowiskiem strony skarżącej, ani też z prezentowanymi przez nią argumentami na poparcie skargi. Wskazała również, że pełnomocnik nie ustosunkował się merytorycznie do skargi i nie zaproponował żadnej linii prowadzenia jej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 lipca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej albo zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Z kolei w myśl § 2 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348), zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia..
Instytucja prawa pomocy przewidziana na gruncie art. 244 p.p.s.a. służy zapewnieniu realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, między innymi, kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Przyznanie stronie prawa pomocy oznacza zatem przejęcie przez Skarb Państwa ciężaru finansowego związanego z wynagrodzeniem pełnomocnika z tytułu udzielonej pomocy, a co za tym idzie nałożenie na Sąd, jako dysponenta środków publicznych, odpowiedzialności za zasadność i legalność ich wydatkowania.
W tej sytuacji Sąd jest uprawniony, a jednocześnie zobligowany do ustalenia, czy pomoc prawna rzeczywiście została stronie udzielona