Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku - Białej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie umieszczenia w domu pomocy społecznej na skutek wniosku pełnomocnika procesowego skarżącego z urzędu - radcy prawnego N. I. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu postanawia: przyznać pełnomocnikowi skarżącego - radcy prawnemu N. I. wynagrodzenie za świadczenie pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 292,20 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i dwadzieścia groszy) zł.
Postanowieniem Sądu z dnia 25 października 2018 r. ustanowiono dla skarżącego pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego, na którego Okręgowa Izba Radców Prawnych w K. wyznaczyła ostatecznie radcę prawnego N. I.
W dniu [...] stycznia 2019 r. aplikant adwokacki, działający z upoważnienia radcy prawnego z urzędu, przeglądał akta sądowe i akta administracyjne tej sprawy.
W dniu [...] stycznia 2019 r., adwokat M. K. - substytut radcy prawnego z urzędu (pełnomocnictwo substytucyjne - w aktach sprawy), złożył pismo stanowiące replikę na odpowiedź na skargę.
W piśmie tym sformułowane zostały zarzuty dotyczące zaskarżonej decyzji oraz wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej z urzędu wraz z oświadczeniem, że koszty te nie zostały opłacone w całości, ani w części.
Wyrokiem z dnia 8 lutego 2019 r. tutejszy Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.
Rozpoznając wniosek zważono co następuje:
Artykuł 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a. stanowi, że pełnomocnik wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W rozpoznanym przypadku mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2019 r., poz. 68). Jak wynika z § 2 tego aktu, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu. W treści § 4 ust. 1 sformułowano zasadę, zgodnie z którą opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4 tego aktu. Z kolei ustęp 2 przywołanego przepisu umożliwia ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150 % opłaty ustalonej w ust. 1 uzależniając to od uwzględnienia nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie oraz od stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Mając na uwadze treść przywołanych wyżej unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnika strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., przyznano mu zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej na podstawie § 4 ust. 1 tego aktu wykonawczego, w wysokości 295,20 zł, na co składa się opłata za udział w postępowaniu sądowym pierwszej instancji, w kwocie 240 zł, określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c, którą to kwotę podwyższono - czyniąc zadość dyspozycji § 4 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia - o podatek od towarów i usług obliczony według stawki 23 %, wynoszący 55,20 zł.
Niniejsze rozstrzygnięcie podjęto nadto na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 P.p.s.a.