Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka, , , po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego w kwestii zażalenia skarżącego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2016 r. p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 26 października 2016 r. referendarz sądowy oddalił wniosek M. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
Na skutek sprzeciwu wniesionego przez skarżącego od powyższego rozstrzygnięcia postanowieniem z dnia 8 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem, że jest ono ostateczne i nie przysługuje od niego żaden środek zaskarżenia doręczony został skarżącemu dnia 19 grudnia 2016 r.
Następnie pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. skarżący wniósł zażalenie na wskazane wyżej postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art.194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz.718 ze zm. dalej p.p.s.a.), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie oraz na postanowienia, których przedmiotem są kwestie określone w jego pkt 1-10.
Postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego wydane na skutek rozpoznania sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy nie zostały ujęte w katalogu zawartym w przywołanym wyżej przepisie, ustawodawca nie przewidział także w innym przepisie, aby od takich postanowień przysługiwało zażalenie. Dodać należy, że rozpoznając sprzeciw od postanowień (lub zarządzeń) referendarza, o których mowa w art.258 § 2 pkt 6-8 p.p.s.a., sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu, a więc wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza zmienia albo utrzymuje w mocy (por. art.260 § 1 i 2 p.p.s.a.). Zatem na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego wydane na skutek rozpoznania sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego w przedmiocie prawa pomocy zażalenie nie przysługuje.
Skoro, jak wykazano wyżej, zażalenie wniesione przez skarżącego na postanowienie z 8 grudnia 2016 r. jest niedopuszczalne, należało je odrzucić na podstawie art.178 w związku z art.197 § 2 p.p.s.a.