Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, , , po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej w zakresie wniosku skarżącego z dnia [...] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Skarżący W.C. w dniu [...] odebrał decyzję organu II instancji - Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...]. Decyzja była prawidłowo doręczona i zawierała pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi. Termin do złożenia skargi upływał w dniu [...]. Skarżący po upływie terminu pismem z dnia [...] skierowanym do Sądu Najwyższego, a zatem do niewłaściwego organu, zaskarżył powyższą decyzję. Następnie w dniu [...] wysłał listem poleconym, bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu. Zgodnie z procedurą zawartą w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej ppsa, Sąd przesłał w dniu [...] skargę do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. celem nadania jej prawidłowego biegu i tą datę należy przyjąć jako dzień wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu skarżący wskazał, iż po otrzymaniu niekorzystnej dla niego decyzji organu II instancji był wyprowadzony z równowagi i dlatego wysłał omyłkowo skargę do Sądu Najwyższego. Ponadto jest osobą starszą, niedowidzącą i niedosłyszącą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozpoznając wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Sąd miał na uwadze uregulowania przepisów art. 86 - 87 ppsa, gdzie zostały określone przesłanki przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej.
Zgodnie z art. 86 § 1 ppsa sąd na wniosek strony postanowi o przywróceniu terminu, o ile strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia (art. 87 § 1 ppsa). Stosownie do art. 87 § 2 ppsa w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 ppsa). Wniosek o przywrócenie uchybionego terminu może zostać uwzględniony, jeżeli przywołane wcześniej przesłanki są spełnione łącznie.
W myśl postanowień art. 85 ustawy ppsa czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że skarga została złożona po terminie, który upływał w dniu [...]. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem orzecznictwa sądów administracyjnych w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego, sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej. O terminie wniesienia skargi decyduje wówczas data nadania skargi przez sąd pod adresem właściwego organu administracji publicznej, w tym przypadku był to dzień [...] (m. in. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 21 marca 2006 r. II SA/Bk 131/06, lex 283747) Skarżący już po terminie wniósł pismo do Sądu Najwyższego, a zatem do niewłaściwego podmiotu. Po otrzymaniu odpowiedzi z Sądu Najwyższego ponownie wniósł skargę w sposób niewłaściwy tj. bezpośrednio do tutejszego Sądu.
Odnosząc się do wskazanych przez skarżącego okoliczności uznać należy, iż nie wykazał on braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, a wskazane przez niego przyczyny nie usprawiedliwiają uchybienia terminu. Skarżący był prawidłowo pouczony, że skargę należy wnieść w terminie 30 dni od doręczenia decyzji do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. Mimo tak wyraźnego pouczenia skarżący wnosił skargę po terminie dwukrotnie do niewłaściwego organu. Nawet jeżeli skarżący po doręczeniu niekorzystnej dla niego decyzji organu II instancji był zdenerwowany do tego stopnia, że nie mógł podjąć właściwych czynności, to z pewnością stan ten był krótkotrwały. Skarżący mógł wielokrotnie w ciągu 30 dniowego terminu przeczytać uważnie pouczenie i zastosować się do niego. Skarżący twierdzi, że jest osobą [...]. Jednak nie wykazał, że niedomaga w takim stopniu, iż nie może samodzielnie czytać i pisać. Zauważyć trzeba, że mimo swoich niedomagań wnosił skargi dwukrotnie, przy czym skarga kierowana do tutejszego Sądu była napisana własnoręcznie. Przy zachowaniu szczególnej dbałości o swoje sprawy skarżący mógł bez przeszkód złożyć skargę w terminie do właściwego organu.
W związku z powyższym uznać należy, że skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu, dlatego na mocy art. 86 § 1 ppsa orzeczono jak w sentencji.