Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka, Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi M. L. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie propozycji określającej warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
Pismem z dnia 19 lipca 2017 r. M. L. (dalej: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na złożoną jej przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. pisemną propozycję z dnia z dnia [...] nr[...] , określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w K., kwalifikując ją jako czynność lub akt z zakresu administracji publicznej, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego aktu lub czynności.
Pismem procesowym z dnia 19 października 2017 r. strona skarżąca cofnęła wyżej opisaną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z regulacją art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Natomiast na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
W rozpatrywanej sprawie strona skarżąca cofnęła skargę.
W opinii Sądu nie zachodzą przyczyny, które nakazywałyby uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne, zmierzające do obejścia prawa albo też powodujące utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W tym stanie rzeczy, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z art. 60 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.