Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego w kwestii przyznania pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego w kwestii przyznania pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. I. wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 147,60 zł (sto czterdzieści siedem i 60/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 16 października 2012 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu.

Pismem z dnia 30 października 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka w K. wskazała jako pełnomocnika skarżącego adwokata K. I., który zgłosił się do sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2013 r. oddalił skargę.

Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 14 października 2013 r. wniósł opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyżej przywołanego wyroku wraz z wnioskiem o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu. W piśmie tym pełnomocnik zawarł również oświadczenie, że koszty te nie zostały w całości ani w części opłacone.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie jako "P.p.s.a." - wyznaczony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy pełnomocnik otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia pełnomocnikom wyznaczanym przez Sąd dla stron z urzędu uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461). Zgodnie z § 2 ust. 1 i 3 cytowanego rozporządzenia zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, przyznane pełnomocnikowi wynagrodzenie powiększa się o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania w tym przedmiocie.

Natomiast w myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawki minimalne wynoszą 50 % stawki minimalnej przewidzianej za udział w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, nie mniej niż 120 zł. Z kolei według § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia w innej sprawie niż wymieniona w pkt 1 lit. a - b cytowanego przepisu stawka w pierwszej instancji wynosi 240 zł. W niniejszej sprawie pełnomocnik, który prowadził sprawę w pierwszej instancji, sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zgodnie więc z powołanymi wyżej przepisami jego wynagrodzenie winno wynieść 120 zł (50% z kwoty 240 zł). Kwotę tę należy jednak powiększyć, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia o podatek od towarów i usług (VAT) w wysokości 23 %, co łącznie daje kwotę 147,60 zł.

W związku z powyższym należało orzec o przyznaniu wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane w ramach prawa pomocy przyznanego skarżącemu z urzędu zgodnie z poczynionymi wyliczeniami na zasadzie wyżej powołanych przepisów.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Pełnomocnik procesowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze