POSTANOWEINIE Dnia 19 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Rogowska-Bil po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nieodpłatnego nabycia nieruchomości gruntowej postanawia: umorzyć postępowanie.
Wojewoda [...] w K. pismem z dnia [...] Nr [...] wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach o stwierdzenie nieważności uchwały Nr [...] Rady Gminy W. z dnia [...] w sprawie nieodpłatnego nabycia nieruchomości gruntowej.
Wójt Gminy W. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podkreślił, że zarzuty sformułowane w skardze nie zasługują na uwzględnienie, a podjęta uchwała nie narusza prawa.
Wojewoda [...] w K. pismem z dnia [...] cofnął wniesioną skargę, a jako powód podał, iż orzecznictwo sądów administracyjnych dopuszcza możliwość upoważnienia wiceprzewodniczącego rady gminy do wykonywania czynności przewodniczącego w formie ustnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) sąd administracyjny wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Po myśli art. 60 wyżej wymienionej ustawy skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie takie wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy decyzji dotkniętej wadą nieważności.
W rozpatrywanej sprawie wyczerpane zostały przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania przewidziane przytoczonym powyżej przepisem, gdyż strona postępowania w sposób skuteczny cofnęła skargę. Przeprowadzona analiza cofnięcia skargi pozwoliła stwierdzić, że cofnięcie to nie zmierza do obejścia prawa, jak również nie prowadzi do utrzymania w mocy rozstrzygnięcia dotkniętego wadą nieważności.
Mając, zatem na uwadze powyższe ustalenia należało stosownie do postanowień art. 161 § 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy postanowić jak w sentencji.
sw