Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata na skutek sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Renata Siudyka, , , po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata na skutek sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego z dnia 18 listopada 2016 r. postanawia: zmienić postanowienie referendarza sądowego z dnia 18 listopada 2016 r. i przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

W treści skargi z dnia 5 sierpnia 2016 r. J. K. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Następnie, w dniu 6 października 2016 r. skarżący złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, gdzie potwierdził zakres swojego żądania. W treści tego formularza oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z siostrą, uskarża się na poważne problemy zdrowotne, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości i jest zadłużony. Równocześnie zadeklarował, iż jedynym dochodem jego gospodarstwa domowego jest emerytura siostry, w kwocie 950 zł, z kolei na obciążające go stałe koszty utrzymania składają się opłaty mieszkaniowe (350 zł), wydatki na lekarstwa (60 zł), bilet miesięczny (75 zł) oraz opłata za telefon (25 zł).

Wezwaniem z dnia 19 października 2016 r. zwrócono się do skarżącego o uprawdopodobnienie danych ujętych we wniosku.

W wyznaczonym terminie, który upłynął z dniem 7 listopada 2016 r. J.K. nadesłał jedynie pismo procesowe, w którym oświadczył, iż jest zatrudniony w FUH A Sp. z o.o. w S. i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie, w kwocie 561,69 zł. Nadto w piśmie tym skarżący podał, że wydatkuje w ramach czynszu i opłaty za wodę 370 zł, z kolei w ramach opłat za gaz i energię elektryczną odpowiednio 30 zł i 200 zł.

Starszy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 18 listopada 2016 r. oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy.

Od powyższego postanowienia J. K. wniósł sprzeciw, do którego dołączył faktury VAT na leki, potwierdzenie przelewu emerytury dla J. M. na kwotę 958,11 zł oraz potwierdzenie wypłaty wynagrodzenia za miesiąc listopad 2016 r. na kwotę 561,69 zł. Ponadto skarżący oświadczył, że choruje na depresję, w związku z czym wiele miesięcy spędził na oddziale psychiatrycznym. Poinformował, że posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności o symbolu O2-P. Dodał również, że pracuje w zakładzie pracy chronionej, gdzie wykonuje najprostsze czynności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sprzeciw zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej: "P.p.s.a.") rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy.

Natomiast zgodnie z regulacją z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 § 3 tej ustawy, mogącym obejmować między innymi ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wskazany przepis art. 246 § 1 P.p.s.a. stanowi regulację wyjątkową w stosunku do ogólnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowego, wyrażonej w art. 199 P.p.s.a. Instytucja prawa pomocy ma natomiast na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom o bardzo niskich dochodach lub całkowicie tych dochodów pozbawionych, które ze względu na swą sytuację materialną nie są w stanie pokryć kosztów związanych z postępowaniem sądowym. Oznacza to, że przyznanie prawa pomocy ma bardzo ograniczony zakres stosowania i może mieć miejsce tylko w wyjątkowych sytuacjach.

Zdaniem Sądu wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata zasługuje na uwzględnienie, bowiem skarżący nie posiada środków pieniężnych koniecznych do ustanowienia adwokata. Jak wynika z dokumentacji nadesłanej do niniejszej sprawy J. K. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z siostrą J. M. Miesięczne wynagrodzenie skarżącego wynosi 561 zł, natomiast emerytura siostry 958,1 zł. Ponadto skarżący nie posiada oszczędności, ani majątku, który mogłaby spieniężyć. Skarżący jest osobą schorowaną- posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Cierpi na depresję, którą leczy w szpitalu psychiatrycznym. Wobec tego nie budzi wątpliwości, że samodzielne ustanowienie adwokata przekracza możliwości płatnicze skarżącego i mogłoby narazić go na uszczerbek w koniecznym utrzymaniu.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze