Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 20 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnego świadczenia w kwestii wniosku o przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu;
W dniu 12 września 2018 r. M. K. złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy określając, iż domaga się zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. W treści tego formularza oświadczył, że uskarża się na poważne problemy zdrowotne, gospodaruje samotnie, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości, utrzymuje się ze świadczenia z pomocy społecznej, w kwocie 604 zł i obciąża go zadłużenie czynszowe na kwotę ponad 10.000 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.
Na wstępie należy odnotować, że przedmiotem skargi M. K. jest decyzja administracyjna wydana w przedmiocie nienależnie pobranego stypendium dla osoby bezrobotnej. Skarżący korzysta więc w niniejszej sprawie ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy samego prawa, na podstawie art. 239 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - zwanej dalej p.p.s.a. i dlatego jego wniosek w tym zakresie jest od samego początku bezprzedmiotowy, a jako taki nie podlega rozpoznaniu (stanowisko zgodne z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału IV z dnia 13 września 2018 r. - karta nr 3 załącznika do akt sprawy).
Odnosząc się natomiast do wniosku strony o ustanowienie adwokata należy wskazać, iż w myśl zasady sformułowanej w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 § 3 tej ustawy, mogącym obejmować między innymi ustanowienie jednego z wymienionych w tym przepisie profesjonalnych pełnomocników) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W tym kontekście uznano, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania. Z oświadczeń wnioskującego wynika, że nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku i utrzymuje się wyłącznie ze świadczeń z pomocy społecznej. Równocześnie wzięto pod uwagę rozstrzygnięcie podjęte niedawno przez tutejszy Sąd w postanowieniu z dnia 3 września 2018 r., wydanym w zakresie innej sprawy o sygn. akt IV SA/Gl 457/18. Mocą tego orzeczenia Sąd ustanowił dla skarżącego adwokata z urzędu wywodząc, iż jego trudną sytuację materialną i życiową potwierdza dostatecznie nadesłane do akt tej sprawy pismo Pełnomocnika Terenowego Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 20 lipca 2018 r., gdzie wskazano, iż utrzymuje się on jedynie z zasiłku stałego.
Mając na uwadze zaprezentowane wyżej okoliczności uznano, iż wnioskodawca wykazał w sposób dostatecznie przekonujący, że nie jest w stanie wygenerować środków pozwalających na opłacenie adwokata, bez uszczerbku w swoim koniecznym utrzymaniu. Dlatego postanowiono jak w sentencji działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a. w związku z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy.