Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński, Sędzia NSA Szczepan Prax, po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. J. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 14 grudnia 2009 roku sygn. IV SAB/Gl 67/09 ze skargi H. J. na bezczynność Prezydenta Miasta C. w przedmiocie nadzoru nad stowarzyszeniami postanawia: oddalić wniosek skarżącego o wyłączenie Sędziego WSA Małgorzaty Walentek
W piśmie z dnia [...] H. J. złożył wniosek o wyłączenie Sędziego WSA Małgorzaty Walentek z powodu wątpliwości co do jej bezstronności. Uzupełniając przedmiotowy wniosek zgodnie z wezwaniem tut. Sądu skarżący podał, iż przyczyny uzasadniającej wątpliwość co do bezstronności w/w Sędziego upatruje w fakcie wydania przez Sędziego Małgorzatę Walentek dwóch postanowień w sprawie z dnia 15 kwietnia 2010 r. i 11 czerwca 2010 r. W uzasadnieniu obu pism skarżący odwołuje się do odpowiednich regulacji zawartych w kodeksie postępowania administracyjnego.
W oświadczeniu z dnia 2 sierpnia 2010 r. złożonym w związku z wnioskiem skarżącego Sędzia WSA Małgorzata Walentek stwierdziła, iż brak jest podstaw do wyłączenia jej od rozpatrywania sprawy z mocy art. 18 i 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie. Na wstępie należy podkreślić, iż instytucję wyłączenia Sędziego od rozpoznawania sprawy w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwana dalej P.p.s.a. Stosownie do przepisu art. 19 tej ustawy sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Treść powołanego przepisu nie wskazuje, jakiego rodzaju okoliczności mogłyby uzasadniać podejrzenie braku bezstronności i tym samym wyłączenie sędziego. Wobec powyższego zasadność wniosku o wyłączenie sędziego zależy od okoliczności faktycznych, jakie w każdym konkretnym przypadku mogą mieć wpływ na sposób przeprowadzenia postępowania oraz na treść podejmowanego rozstrzygnięcia przez sędziego. Mogą to być więc okoliczności wynikające ze stosunku osobistego pomiędzy sędzią, a jedną ze stron charakteryzujące się przede wszystkim istnieniem więzi emocjonalnej, której podstawą jest np. stosunek pokrewieństwa, przyjaźni, dłuższej znajomości, zależności służbowej, gospodarczej, społecznej, jak również wszelkie obiektywnie zaistniałe okoliczności, dające podstawę do powstania wątpliwości co do bezstronności sędziego. Natomiast art. 18 P.p.s.a. wymienia enumeratywnie przesłanki wyłączenia sędziego z mocy ustawy.
Z kolei art. 20 P.p.s.a. wskazuje na wymagania formalne wniosku o wyłączenie sędziego. Zgodnie z brzmieniem tego artykułu strona zgłasza wniosek na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy. Wniosek ten powinien zawierać obok ogólnych warunków, którym powinno odpowiadać każde pismo strony, powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodobniających istnienie przyczyny uzasadniającej wyłączenie sędziego. Nie ulega więc wątpliwości, że wnioskodawca składając ów wniosek powinien wskazać fakty, które mogłyby wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego.