Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Kandut po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego w kwestii wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt IV SA/Gl 837/17 postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Wyrokiem z dnia 6 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego.
W dniu 20 lutego 2018 r. skarżąca złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem. Jednocześnie wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, któremu uchybiła z powodów osobistych.
Zarządzeniem z dnia 5 marca 2018 r. skarżąca została wezwana do uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Dla dokonania tej czynności został wyznaczony siedmiodniowy termin, pod rygorem odmowy przywrócenia terminu.
Przesyłka zawierająca wezwanie została skutecznie doręczona skarżącej
15 marca 2018 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu skarżąca nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym w terminie bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Postanowienie to może zapaść na posiedzeniu niejawnym. Stosownie natomiast do art. 87 § 1 i 4 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Art. 88 p.p.s.a. stanowi natomiast, że wniosek spóźniony lub niedopuszczalny z mocy ustawy sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Z powyższej regulacji prawnej wynika, że przywrócenie terminu może nastąpić, jeżeli łącznie występują następujące przesłanki: został złożony wniosek o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiąjącej dochowanie terminu, dopełniono (wraz z wnioskiem) czynności, dla której był ustanowiony termin oraz wykazano brak winy w uchybieniu terminu.
Instytucja przywrócenia terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może być stosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego w terminie wskazanym oraz dokonanie czynności dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem także uprawdopodobnienie przez zainteresowanego, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw, a okoliczności przemawiające za uznaniem braku winy w uchybieniu terminowi muszą mieć charakter wyjątkowy i niezależny od wnioskodawcy. O braku winy można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nagłej, której nie można było przezwyciężyć. Natomiast nawet lekkie niedbalstwo wyklucza przyjęcie, że okoliczność na którą powołuje się wnioskodawca, miała charakter niezawiniony.
W niniejszej sprawie skarżąca składając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku dochowała siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. oraz dokonała uchybionej czynności. Nie uprawdopodobniła natomiast braku winy w uchybieniu terminu. Treść wniosku ogranicza się bowiem jedynie do lakonicznego stwierdzenia, że przyczyną uchybienia terminu były powody osobiste, nie konkretyzując na czym miałaby one polegać.
W ocenie Sądu, przedstawione przez stronę okoliczności nie stanowią uprawdopodobnienia braku winy w niedotrzymaniu terminu w stopniu wystarczającym do uznania zasadności wniosku.
Mając powyższe na uwadze, działając na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., Sąd, orzekł jak w sentencji postanowienia.