Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax, , , po rozpoznaniu w dniu 25 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu
W piśmie z dnia 17 lipca 2018 r. S. M., nadanym w dniu 27 lipca 2018 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego. Decyzja została doręczona stronie skarżącej w dniu 22 czerwca 2018 r.
W treści skargi skarżąca zawarła wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W piśmie z dnia 30 września 2018 r., (stanowiącym odpowiedź na wezwanie Sądu) skarżąca podała, że nie pamięta przyczyny uchybienia terminowi. Dodała, że od 16 do 29 lipca 2018r. przebywała na urlopie. W dniu 24 lipca 2018 r. poszła do dentysty, bo "od dłuższego czasu bolał ją ząb", który został wówczas usunięty. Skarżąca podała, że 27 lipca 2018 r. była na kontroli lekarskiej i wtedy wysłała skargę do Sądu. Wskazała, że pozostaje w konflikcie z ojcem dzieci i jego rodziną i jest "osłabiona".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej jako: P.p.s.a.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Z kolei zgodnie z art. 54 § 1 tej ustawy skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi.
Z przepisu art. 85 P.p.s.a. wynika, że czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym (art. 86 § 1 P.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu musi spełniać warunki określone w art. 87 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem, pismo takie wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Zważyć także należy, że przepis art. 86 § 1 P.p.s.a. nie określa zasad dokonywania oceny zachowania strony, w związku z czym ocena braku winy, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy, pozostawiona jest uznaniu sądu. Niewątpliwym jest nadto, że strona, która uchybiła terminowi, powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna. Badając tę kwestię, sąd powinien przeanalizować wszystkie okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. akt II OSK 479/07, LEX nr 344095).
Zdaniem Sądu skarżąca nie uprawdopodobniła winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Skarżąca stwierdziła, że "nie pamięta przyczyny", po czym wskazała na urlop od 16 do 29 lipca 2018 r., wizytę u dentysty w dniu 24 lipca 2018 r. w związku "bólem zęba od dłuższego czasu" oraz konflikt rodzinny i "osłabienie". Podniesiona okoliczność przebywania na urlopie nie może stanowić przyczyny stanowiącej przesłankę do przywrócenia terminu. Należy wskazać, że termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 23 lipca 2018 r. Zatem skarżąca, która rozpoczęła urlop od 16 lipca 2018 r. powinna zorganizować się w taki sposób, aby skorzystanie przez nią z urlopu i ewentualny wyjazd nie wpłynęły negatywnie na możliwość wysłania skargi w terminie. Odnosząc się do kwestii problemów zdrowotnych wskazanych przez skarżącą (ból zęba i wizyta u dentysty w dniu 24 lipca 2018 r.) oraz rodzinnych (konflikt z ojcem dzieci i jego rodziną) należy wskazać, że skarżąca nie wykazała, aby te problemy uniemożliwiały jej dokonanie czynności, wyłączały ją z normalnego trybu życia oraz że nie istniała możliwość skorzystania z pomocy innych osób w wysłaniu skargi.
Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi od zaskarżonej decyzji.