Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, , , po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać adwokatowi J. Z. kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) w tym 55,20 zł podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 14 października 2014 r. zostało przyznane skarżącemu- W. G. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
Na tej podstawie Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w K. wyznaczył dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokata J. Z., który reprezentował stronę w postępowaniu przed sądem I instancji.
Na rozprawie, która odbyła się w dniu 20 maja 2015 r., na której stawił się skarżący wraz z ustanowionym pełnomocnikiem, poparta została osobista skarga skarżącego oraz zawnioskowano o zasądzenie kosztów z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z tej przyczyny, że koszty te nie zostały uiszczone w żadnej części.
Wyrokiem z dnia 20 maja 2015 r. Sąd oddalił skargę W. G. na wyżej przywołaną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 zwanej dalej w skrócie P.p.s.a.) wyznaczony adwokat ma prawo do wynagrodzenia za podjęte czynności w zakresie nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 P.p.s.a. w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanego dalej rozporządzeniem.
Stosownie do regulacji § 19 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
W myśl § 18 ust.1 pkt 1 lit. "c" rozporządzenia stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji 240 zł.
Mając na uwadze powyższe uregulowania Sąd przyznał adwokatowi J. Z. za reprezentowanie strony w postępowaniu przed sądem I instancji wynagrodzenie w wysokości 240 zł, a więc w stawce minimalnej, którą zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia należało powiększyć o 23 % podatku VAT.
Mając wszystko powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w sentencji.