Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Tadeusz Michalik po rozpoznaniu w dniu 22 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu p o s t a n a w i a: przyznać adwokatowi M.S. wynagrodzenie w kwocie 221,40 zł. (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy), w tym podatek VAT w kwocie 41,40 zł. (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uwzględnił skargę M.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej i stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Starosty [...] z dnia [...]r. nr [...], jak również określił, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Następnie postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 r. tut. Sąd przyznał skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Natomiast Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla M.G. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata M.S.
W piśmie z dnia 1 września 2014 r. pełnomocnik skarżącego wniosła o przyznanie na jej rzecz kosztów udzielonej pomocy prawnej, w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Jednocześnie w treści wniosku zawarła oświadczenie, że pomoc prawna nie została opłacona w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia reguluje natomiast rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), zwanego dalej rozporządzeniem.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji - za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Natomiast według § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c wymienionego rozporządzenia, w innej sprawie niż wymienione w pkt 1 lit. a i b, stawka minimalna wynosi 240 zł.
Ponadto, na podstawie § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata podlega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W związku z powyższym, na podstawie art. 250 P.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 2 ust. 3 rozporządzenia, należało przyznać adwokatowi wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 180,00 zł. (tj. 75 % stawki minimalnej) podwyższone o 23% stawki podatku VAT, to znaczy o kwotę 41,40 zł., a zatem łącznie 221,40 zł.