Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stankowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi kasacyjnej K. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 1031/13 oraz wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym - ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowych z dnia [...] września [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia 1. odrzucić skargę kasacyjną, 2. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym - ustanowienia radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA) działając w sprawie ze skargi K. S. (dalej Skarżąca) ma decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] września 2012 r., nr [...], w pkt 1 umorzył postępowanie w sprawie, a w pkt 2 zwrócił stronie cały uiszczony wpis od skargi w kwocie 100,00 zł.
W uzasadnieniu WSA wyjaśnił, że Skarżąca samodzielnie wniosła o umorzenie postępowania w niniejszej sprawie oraz o zwrot uiszczonego wpisu od skargi. Sąd nie dopatrując się powodów stojących na przeszkodzie w zakończeniu niniejszego procesu, postąpił zgodnie z wolą Skarżącej (k. 25-26 akt sądowych).
Pismem z 18 grudnia 2013 r. Skarżąca wniosła o dalsze kontynuowanie niniejszego postępowania i wydanie rozstrzygnięcia co do meritum sprawy, a tym samym o uznanie uprzednio sformułowanego wniosku o cofnięcie skargi za niebyły. Skarżąca wyjaśniła, że chęć rezygnacji z dalszego prowadzenia procesu sądowego była jedynie krótkotrwała i wynikała ze złego stanu psychicznego spowodowanego kolejnymi nawrotami nękających Skarżącą chorób oraz zniechęceniem wynikającym z dotychczasowych niepowodzeń w ubieganiu się o świadczenie przysługujące osobom represjonowanym przez III Rzeszę.
Jednocześnie Skarżąca wniosła o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie radcy prawnego wyjaśniając, że jest właścicielem mieszkania o wielkości [...] m2 oraz oszczędności w kwocie [...] zł. Skarżąca otrzymuje co miesiąc emeryturę w wysokości [...] zł brutto. Pozostaje osobą samotną. Z emerytury opłaca wszystkie świadczenia, tj, czynsz, energię elektryczną, gaz, telefon, ubezpieczenie, abonament TV, żywność, lekarstwa (k. 49-52 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej uzależnione jest od dopełnienia wszystkich wymogów określonych przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa). Zgodnie z art. 175 § 1 ppsa, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis ten nie ma zastosowania w przypadku, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 ppsa).
W niniejszej sprawie pismo Skarżącej z [...] grudnia 2013 r. było skargą kasacyjną wniesioną od postanowienia tutejszego Sądu z [...] listopada 2013 r. Zostało ono wniesione w terminie do wywiedzenia skargi kasacyjnej, zawierając zarzuty dotyczące jego merytorycznej treści. Pismo to zostało sporządzone osobiście przez Skarżącą, mimo że nie jest Ona jedną z osób wskazanych w art. 175 § 2 ppsa, zwolnionych z obowiązku skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego. Skarżąca została prawidłowo pouczona o wymogach sporządzenia skargi kasacyjnej - pod rygorem odrzucenia - przez pełnomocnika będącego adwokatem bądź radcą prawnym i o możliwości wystąpienia do Sądu o przyznanie stronie prawa pomocy przez ustanowienie adwokata bądź radcy prawnego. Wymogu obowiązkowego zastępstwa procesowego przy sporządzeniu skargi kasacyjnej nie zastępuje jednoczesne złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy w formie ustanowienia radcy prawnego oraz własnoręczne sformułowanie skargi kasacyjnej. W takim przypadku skarga kasacyjna powinna zostać sporządzona przez fachowego pełnomocnika procesowego, gdyby prawo pomocy zostało przyznane Skarżącej w tym zakresie. Własnoręcznie sporządzona skarga kasacyjna przez podmiot nie mający kwalifikacji o których stanowi art. 175 §1-3 ppsa nie może być przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez NSA. Innymi słowy, postępowanie prowadzone w przedmiocie przyznania Skarżącej prawa pomocy nie wpływa na brak Jej zdolności postulacyjnej do sporządzenia skargi kasacyjnej.