Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia [...] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 8 marca 2016 r. sygn. IV SA/Po 113/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę Stowarzyszenia [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji.
Strona skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu wskazując, że syn pełnomocnika Stowarzyszenia pomimo odebrania przesyłki w dniu [...] grudnia 2015 r. nie przekazał przesyłki adresatowi tego samego dnia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "Ppsa") wprowadził zasadę, iż czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 Ppsa). Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 Ppsa W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3 cyt. przepisu). Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie, siedmiodniowy termin zakreślony dla dokonania czynności, jaką jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu, został zachowany. Wnioskodawca o uchybieniu terminu do złożenia skargi dowiedział się z postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu o odrzuceniu skargi, które doręczono skarżącemu dnia 11 marca 2016 r. Wniosek o przywrócenie terminu został złożony natomiast w dniu 18 marca 2016 r.
Uzasadniając brak winy w uchybieniu terminu strona wskazała, iż domownik, który odebrał korespondencję przekazał ją dopiero następnego dnia.
Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż kryterium braku winy, jako przesłanki możliwości przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu tej czynności (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lutego 2003r., sygn. akt II SA 4162/01, Monitor Prawniczy 2003, nr 8, s. 340). Przywrócenie uchybionego terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można zatem mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu okoliczności takie, jak dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2002r., sygn. akt II SA/Wr 1329/01, niepubl.), czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2000r., sygn. akt SA/Sz 1117/99, niepubl.), bądź nieznajomość prawa (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 listopada 1998r., sygn. akt I SA/Łd 153/97, LEX nr 37127).