Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2014r w sprawie ze skargi R.S. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 4 listopada 2014r. odrzucił skargę R.S. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
Skarżąca kwestionując powyższe postanowienie wniosła własną skargę kasacyjną (odrzuconą postanowieniem tut. Sądu z dnia 13.01.2015r.) oraz wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Wniosek o przyznanie prawa pomocy został ponowiony na etapie składania zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 13.01.2015r.
Mając powyższe na uwadze postanowieniem z dnia 24 lutego 2014r. przyznano skarżącej prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, w związku z czym Okręgowa Rada Adwokacka w Poznaniu do prowadzenia niniejszej sprawy wyznaczyła adwokat E.P.-P. .
Wyznaczony w sprawie pełnomocnik, wraz ze skargą kasacyjną złożoną w dniu 10 kwietnia 2015r. (data stempla pocztowego) zwróciła się z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2014r. Według oświadczenia zawartego w uzasadnieniu wniosku, adwokat E.P.-P. zawiadomienie o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu odebrała w dniu 30 marca 2015r. a z aktami sprawy zapoznała się w dniu 3 kwietnia 2015r.
Dalej pełnomocnik argumentowała, że jako pełnomocnik z urzędu zawiadomiona została w dniu 30 marca 2015r. zaś rzeczywista możliwość wniesienia skargi kasacyjnej zaistniała w dniu 8 kwietnia 2015r. po zapoznaniu z aktami sprawy i po jej sporządzeniu. Uwzględniając więc okoliczność że pełnomocnik ani skarżąca nie ponoszą winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, zdaniem pełnomocnika wyznaczonego z urzędu, dochowany został termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu do jej dokonania. Zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a., wniosek taki wraz ze stosownym pismem należy wnieść w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobniając przy tym okoliczności wskazujące na brak winy (art. 87 § 2 P.p.s.a.).
W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że złożenie przez stronę wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu nie ma wpływu na bieg terminu do wniesienia środka zaskarżenia, a niemożność wniesienia tego środka w ustawowym terminie z przyczyn niezawinionych przez tego pełnomocnika lub przez stronę, może stanowić jedynie podstawę do złożenia wniosku o przywrócenie terminu (por. postanowienie SN z dnia 27.09.2001r. sygn. akt II UZ 51/01, OSNP 2003/13/324).
Wskazać przy tym należy, iż przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia środka zaskarżenia przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym dowiedział się on o wyznaczeniu go pełnomocnikiem (por. postanowienie SN z dnia 17.11.1998r. sygn. akt II UZ 122/98, OSNP 1999/22/736 oraz postanowienie SN z dnia 10.09.1971r. sygn. akt I CZ 138/71, OSP 1972/3/50). Zasadne jest stanowisko prezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że przyczyna uchybienia ustała w dniu, w którym adwokat (radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2009 r., s. 267 - 268 oraz postanowienia NSA z 12 maja 2011 r., II GZ 243/11, z 8 czerwca 2005 r., I FZ 198/06, czy z 15 kwietnia 2005 r., II OZ 253/05).